Κι άντε εγώ ανήκω στους «αλήτες δημοσιογράφους» που προσπαθούν να ξεγελάσουν τον κόσμο, όπως λένε κάποιοι για να ξεπλύνουν τις δικές τους αμαρτίες. Εσείς που γράφετε τόσες μπούρδες στο διαδίκτυο και δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας γι’ αυτά που βλέπετε μπροστά σας… πως χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας;
Για μένα έρχεται ως δικαίωση το διαδίκτυο, διότι ξεμπρόστιασε ανθρώπους που μέχρι τώρα δεν γνωρίζαμε και κάτι τύπους που το παίζανε ανεξάρτητοι.
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν μπορούν να δουν δυο μέτρα πέρα από τον εαυτό τους, παρά το ότι αυτοαποκαλούνται «ηθικοί» και «ενάρετοι» πολίτες.
Όταν πιάνουν στυλό ή πληκτρολόγιο ή όταν ανοίγουν το στόμα τους βγάζουν χολή και πικρία για οτιδήποτε κινείται. Μιλούν από το περίσσευμα της καρδιάς τους και τοποθετούν τον εαυτό τους στον «λαό», προσπαθώντας να πάρουν κανένα like παραπάνω εκμεταλλευόμενοι την οργή του κόσμου.
Τους είδα πρώτους σε πορείες για το εργατικό κίνημα, σε παρελάσεις και σε θρησκευτικές τελετές μ’ εκείνη την φαρισαϊκή έπαρση.
Τους είδα σε βουλευτικά γραφεία αλλά και σε απονομές επαίνων. Σε κηδείες και μνημόσυνα γι΄ ανθρώπους που δεν σεβάστηκαν όταν ήταν εν ζωή.
Δεν μετάνιωσαν ούτε μετανιώνουν όταν παριστάνουν τους θλιμμένους, τους επαναστάτες, τους πατριώτες και τους ευσεβείς, διότι «τους ανθρώπους δεν ντρέπονται και τον Θεό δεν φοβούνται»!
Πολιτισμός είναι να εννοείς την κρισιμότητα των καιρών και να μη δίνεις χρήματα σε «πολιτιστικές εκδηλώσεις». Το κατάλαβε ο δήμαρχος Καβάλας στην αρχή… το έχασε κάπου στην μέση το καλοκαιριού.
Πολιτισμός είναι να μην χρησιμοποιείς τον ανθρώπινο πόνο για να κάνεις αντιπολίτευση. Αυτό είναι χαμένο εδώ και καιρό από τις πτέρυγες της αντιπολίτευσης στο δήμο Καβάλας (από τις περισσότερες τουλάχιστον).
Πολιτισμός είναι να βοηθάς όπου μπορείς την ώρα που οι άλλοι βρίζουν και καταριόνται το ίδιο τους το κράτος.
Τώρα κατάλαβες ότι σε κάνουν κουμάντο και δημιουργούν τις αυριανές σου ανάγκες; Δηλαδή, πες μου την αλήθεια… εσύ ο πανέξυπνος πολίτης αυτού του τόπου, πριν τον κορωνοϊό δεν ήξερες ότι σε παρακολουθούν, ότι ελέγχουν τις επαφές σου και ότι σε χρησιμοποιούν για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα;
Δεν το ήξερες ότι τους υπηρετείς κοιτώντας μόνο τον εαυτούλη σου, το χωριό ή την πόλη σου και αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπο σου που ζει λίγα μέτρα μακρύτερα ;
Όταν ψήφιζες αυτόν που σου υπόσχονταν να σου στρώσει άσφαλτο τον δρόμο, εις βάρος ενός άλλου… δεν το ήξερες;
Όταν έτρεχες πίσω από το κόμμα και χειροκροτούσες τον βουλευτή που σε «βόλεψε», παρακάμπτοντας τη σειρά προτεραιότητας, δεν ήξερες τίποτα;
«Πέσαμε από τα σύννεφα χωριανοί! Μας ξεγέλασαν αυτοί που βγήκαν με την ψήφο μας. Μας χάιδεψαν τ’ αυτιά και μετά μας πήρε ο ύπνος!»
Αφού λοιπόν σε πρόδωσε η φαντασία σου όταν έστηνες το σχέδιο της ζωής σου, μην κάνεις το ίδιο λάθος να φανταστείς εάν «φύτεψε» κάποιος τον κορωνοϊό και ποιος είναι ο σκοπός του.
Πάλι θα σε προδώσει η φαντασία σου, διότι οι δρόμοι της φαντασίας είναι σκοτεινοί και τους έχεις περπατήσει στο παρελθόν.
Δες το πιο απλά, με τη σοφία που παρέχει η γη που μεγάλωσες: «Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις». Οι έμποροι των Εθνών μας δώσανε σκάρτο σπόρο. Άλλαξε προμηθευτή και σταμάτα να φαντάζεσαι.
