ΘΑΣΟΣ! ΦΥΛΑΚΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΞΕΠΕΤΑΧΤΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΚΟΥΜΠΙΣΜΕΝΗ…..
Μια όμορφη βραδιά ποίησης, μουσικής και λόγου είχαν την τύχη να απολαύσουν όλοι όσοι παρευρέθησαν στις Αποθήκες Μεταλλείων Θάσο.
. Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα του πολιτιστικού συλλόγου “Το Κάστρο” και ήταν προς τιμήν του πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Διαμαντόπουλου και της κόρης του Ανδρομάχης.
Θάσος! Φυλαχτό απ’του Θεού το στήθος ξεπετάχτηκες στην άκρη του Αιγαίου ακουμπισμένη.
Αυτά και άλλα πολλά
Πολλά λόγια αγάπης για το όμορφο νησί της Θάσου ακούστηκαν από την ποιήτρια Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου στην βιβλιοπαρουσίαση που έλαβε χώρα στις Αποθήκες Μεταλλείων τόσο από την ίδια, όσο και από τον τεως πρόεδρο του Κάστρου κο Στέλιο Στρατηγέντα, καθώς και από τον εκπαιδευτικό κο. Κώστα Βλαστάρη,
για το βιβλίο ΘΑΣΙΩΝ ΓΗ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ εκδόσεων Μαλλιάρη του πρωτοπρεσβύτερου Γεωργίου Διαμαντόπουλου και της κόρης του Ανδρομάχης.
Η Εκδήλωση άρχισε με το διάβασμα των χαιρετισμών της τεως προέδρου της ΕΛΒΕ κας Αννας Φαχαντίδου, του εκδότη κου Αντώνη Μαλλιάρη, καθώς και του δωδεκανήσιου εκπαιδευτικού και συμπατριώτη του ιερέως, Κωνσταντίνου Πατούρη.
Την εκδήλωση επίσης χαιρέτησαν με την φυσική τους παρουσία
ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου “Το Κάστρο” κ Λάμπρος. Λαμπρινίδης, ο ιερέας πατέρας Αγγελος Λύχνος, από την Θεσσαλονίκη η νέα πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος κα Γοργώ Γεωργία Αλεξίου, ο πρόεδρος των ΑΧΕΠΑ Θάσου κ. Δημήτριος Στίγκας,ο πρόεδρος της Νέας Πορείας, νομικός κος Μηνάς Βλαστάρης οι οποίοι μίλησαν από μικροφώνου με εγκωμιαστικό τρόπο για την οικογένεια Διαμαντοπούλου και την προσφορά της, στον πολιτισμό της Θάσου.
Την εκδήλωση πλαισίωσε μουσικά η μουσικός της Δημοτικής Χορωδίας Θάσου κ. Πελαγία Αναγνωστάκη και η μαέστρος της Δημοτικής Χορωδίας Θάσου κ. Αργυρώ Παπαλάσκαρη η οποία τραγούδησε τον ύμνο της Θάσου του ιερέως Γεωργίου Διαμαντόπουλου. Τον ύμνο επίσης τραγούδησε a capella ο αοιδός κ. Βαγγέλης Αγγελίδης ο οποιος ήταν ο πρώτος που τον πρωτοτραγούδησε μέσα στην δημοτική βιβλιοθήκη Καβάλας σε εκδήλωση της Θασιακής Ενωσης
Ακούστηκαν τραγούδια του Θοδωράκη Νίκου Αντύπα και άλλων
Την εκδήλωση τίμησαν επίσης με την φυσική τους παρουσία οι : ο τέως πρόεδρος της Θασιακής Ένωσης Καβάλας
κ. Δημήτριος Θεοδωρίδης, ο γλύπτης κ. Κωνσταντίνος Λόβουλος, η τέως λυκειάρχης κ. Μαρία Εξηντάρη, ο πρόεδρος της Λαϊκής Συσπείρωσης Θάσου κ. Νικόλαος Χρυσάφης, ο δικηγόρος κ. Λευτέρης Κυριακίδης, ο συγγραφέας-δημοσιογράφος κ. Σωτήρης Γερακούδης, ο ποιητής , μουσικός δημιουργός του Μουσικού Εργαστηρίου Λιμεναρίων Αγγελος Ζαγοριανός ο καλλιτέχνης κος Θεόδωρος Ελευθερίου
η επιχειρηματίας κ. Ειρήνη Τατσιράμου, η δημοσιογράφος του CENTER κ. Μαρία Σαλταρή, ο τοπογράφος κ. Γιάννης Μαρκιανός, η κ. Αλεξάνδρα Τσώμου.και πολλοί άλλοι που προσήλθαν και απέδειξαν οτί στα Λιμενάρια κατά παράδοση ανθεί το πνεύμα και ο πολτισμός εκτός από την ομορφιά!
Την εκδήλωση κάλυψε τηλεοπτικά το κανάλι CENTER και θα την μεταδώσει εξολοκλήρου την Τετάρτη 1 Αυγουστου 2018 μετά από το απογευματινό δελτίο ειδήσεων και ώρα 6.45.
Ήταν μια βραδιά αγάπης για τη Θάσο που κανείς δεν ήθελε να φύγει.
Ευχαριστούμε επίσης τους : κ. Αντώνη Παπαλάσκαρη για τον συντονισμό ήχου και κ. Μαρία Φ. Φιλιππίδου για την ουσιαστική της βοήθεια στην διανομή αντιτύπων του βιβλίου.
και μην ξεχνάτε
δυο, τρεις σταγόνες Θάσου είναι αρκετές για να σε ξεδιψάσουν
Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑ ΛΙΜΕΝΑΡΙΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ
ΘΑΣΙΩΝ ΓΗ ΓΛΥΚΗΤΑΤΗ
ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΔΡΩΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ;
Πολιτιστικέ πνεύμονα της Θάσου, πολιτιστικέ σύλλογε Λιμεναρίων Θάσου το Κάστρο
είμαι βαθύτατα συγκινημένη για την τιμητική πρόσκληση που ο πρώην πρόεδρος του Κάστρου κος Στέλιος Στρατηγέντας
πριν απο δυο μήνες μου έκανε να παρουσιάσουμε το βιβλίο που γράψαμε μαζί με τον πατέρα μου Θασίων Γη Γλυκύτατη
σ αυτό το υπέροχα ενεργειακό τοπίο, το γεμάτο με ευχάριστες μνήμες, εδώ αναπνέω ελεύθερα
αναπνέω ελεύθερα στον Νότο καθάριο αέρα είμαι στα λιμέρια μου και πως δεν είμαι; με το Κάστρο και τον τότε πρόεδρό του κο Κώστα Βλαστάρη δημιουργήσαμε τους πρώτους Πανθασιακούς Αγώνες, για παιδιά και εφήβους με συμμετοχή 87 παιδιών από την Θάσο το 2008
με το Κάστρο και τον πρόεδρο του κο Στέλιο Στρατηγέντα δημιουργήσαμε το 2012 με συμμετοχή 2000 παιδιών από όλη την Ελλάδα τα ΑΡΧΙΛΌΧΕΙΑ και πάλι ποιητικούς Αγώνες που ξεκίνησαν από την μικρή μας Θάσο και αγκάλιασαν όλη την μεταμνημονιακή Ελλάδα και τα σχολεία της, προσφέροντας στους μαθητές και τους εφηβους που πήραν μέρος και βραβεύτηκαν ξανά πίσω την ελπίδα ο,τι η πατρίδα τους μπορεί ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες να τους αγκαλιάζει γενναιόδωρα με τον Κώστα Βλαστάρη και τον Σπύρο Μαλγαρινό, στα Μεταλλεία και πάλι δεν παρουσιάσαμε το βιβλίο του πατέρα μου Πεντάμορφο μου Εμποριό εκδόσεων Επτάλοφος
κατόπιν προτροπής του κου Μαλγαρινού;
Πως να μην νιώθω λοιπόν, ξένια και οικεία; αφού νιώθω ο,τι με εμπιστεύεστε και είστε όλοι σήμερα κοντά μου εν μέσω καλοκαιριού που δύσκολα κανείς τολμά να κάνει βιβλιοπαρουσιάσεις!
Λιμενάρια μου, Λιμεναριώτες μου, Ανθρωποι του Πνεύματος και της προόδου δημιουργοί του Θερινού Σχολείου του Αναβροχιάρη και τόσων άλλων εκδηλώσεων, που κάνετε εδώ και τόσες δεκαετίες εδέχθηκα ένα τηλέφωνο από κάποιον άγνωστο να ακυρώσω την σημερινή εκδήλωση γιατί δεν θα’ χε κόσμο η απάντησή μου – και για τον έναν θα ερχόμουν σήμερα γιατί η μαγιά είναι που σηκώνει το ψωμί, γιατί στην κιβωτό δεν μπήκαν όλοι αλλά μια χούφτα άνθρωποι που έσωσαν όλη την ανθρωπότητα-.
και για τον έναν θα ερχόμουνα γι αυτόν που θα θελε να κάνει ένα ταξίδι σ αυτήν την μοναδική νύχτα στην καρδιά ακριβώς του καλοκαιριου. Ηρθαμε από τον Λιμένα μαζί με τον άντρα μου, την κόρη μου Μαρία Φιλομήλα Φιλιππίδου και τον καλλίφωνο φίλο μου Βαγγέλη Αγγελίδη, την μουσικό μας Πελαγία Αναγνωστάκη, την μαέστρο Αργυρώ Παπαλάσκαρη εδώ, για αυτόν που θέλει να ταξιδέψει στην χώρα της ποίησης, αλλά και για αυτόν που δεν καταλαβαίνει την ποιήση, ήρθαμε γι αυτόν που πιστεύει ο,τι όλα αυτά είναι βλακείες, ήρθα για αυτούς που πιστεύουν ο,τι όλα στην ζωή είναι ρεαλισμός, τίτλοι και χρήμα
Ηρθα γιατί Θάσος δεν είναι μόνο ο Λιμένας
και ο σκοπός είναι η πολιτιστική αποκέντρωση,
ήρθα να σας πω ο,τι στην ζωή αυτή την ξερή και άνυδρη έτσι όπως την καταντήσαμε , υπάρχει και μια άλλη Πολιτεία, δίχως συρματοπλέγματα δίχως όρια δίχως ένφια ,η χώρα της φαντασίας , των ονείρων των Αξιών, η Πολιτεία που χάσαμε… αυτή της δημιουργίας των λέξεων κι όποιος σνομπάρει αυτήν την Πόλη, είναι χαμένος για πάντα …
γιατί στεγνώνει, όσα χρήματα και πτυχία, τίτλους και τιμές και να χει, γιατί και σε μια λεξη επάνω αν χρειαστεί- μπορεί να αναπαυτεί ο σημερινός Ανθρωπος, -που δεν το ξέρει πόσο πολύ χρειάζεται εκδηλώσεις σαν και την σημερινή όχι μόνο χορού όχι μόνο μουσικής
αλλά λέξεων αληθινών αισθαντικών λέξεων και πράξεων αγάπης για το νησί μας, την Θάσο μας,την Θάσο που σήμερα μαζί μας, έχει την τιμητική της , αν και έχω πει πολλές φορές για την Θάσο δεν χρειάζεται να μιλάμε, χρειάζεται, μονάχα να την Αγαπάμε και να της το δείχνουμε έμπρακτα
την Θάσο που Ολοι επάνω της ζούμε
την Θάσο που ασύστολα χρησιμοποιούμε, την Θάσο που την κόβουμε σε φέτες και την πουλάμε…
την Θάσο που επάνω της κτίζουμε αυθαίρετα βίλες ,beachobara , μνημειώδη σε ασχήμια ξενοδοχειακά συγκροτήματα κερδίζοντας και το τελευταίο της μέτρο για εκμετάλευση!
Την Θάσο που τα δένδρα της πεθαίνουν όρθια από τις φωτιές και τις κάμπιες, την Θάσο που πολλές ομπρέλες τις
μπίγουμε νοικιάζοντας , τις παραλίες τις , πόσοι από μας φυτέψαμε ένα πεύκο να της το χαρίσουμε κι ακόμα κι αν το κάναμε ως πράξη βιτρίνας το κάναμε , νοιαστήκαμε αν αυτό το δένδρο έπιασε; το ποτίσαμε ποτέ να μεγαλώσει;
Τις ποτίζουμε με αληθινό ιδρώτα τις πράξεις Αγάπης για το νησί μας;
Την λυπηθήκαμε όταν κατακάηκε, τί κάναμε και τι κάνουμε για να μην ξαναζήσουμε τον ίδιο πύρινο όλεθρο, νιώθουμε τύψεις για την Θάσο που όλοι επάνω της πατάμε ,όλοι τον αέρα της αναπνέουμε και τον προσφέρουμε σε ακριβά σακκουλάκια εισπνοών και στους ξένους….
την Θάσο, που κόβουμε φέτα φέτα και αλύπητα τα βουνά της σε μάρμαρα..δημιουργώντας σεληνιακούς κρατήρες στο τοπίο της ασχήμιας και ντροπής.. κρατήρες που όλο και μεγαλώνουνε και φαίνονται από το φέρι μποτ σαν την πρώτη εικόνα της αγάπης μας για αυτήν
για αυτήν την Θάσο και περπατώντας θα ερχόμουνα και για τον έναν να μιλήσω
την Θάσο την αληθινή την Θάσο την παλιά του Ανθρωπισμού, της Εργατιάς, της ελαιοσυλλογής, του νταμαχιού, της Αξιοπρέπιας, την Θάσο που δεν προσκυνούσε επάνω στο χρήμα, την Θάσο των ευγενών παλιών Θασίων των φιλόξενων, αυτή είναι η Θάσος που Αγάπησα και μαζί με τον πατέρα μου μίλησα και ύμνησα μέσα από το βιβλίο μας, ΘΑΣΙΩΝ ΓΗ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ – κόλισα αφίσες μέχρι τον Πρίνο οδηγώντας μόνη μου, ενώ φοβάμαι να οδηγώ μακριά,- έδωσα προσκλητήρια σε όλους τους δημοτικούς άρχοντες να είναι κοντά μας.
να ναι καλά που ήρθαν όλοι……
Λυπάμαι που ο πατέρας σήμερα θα βρίσκεται άυλα κοντά μας μόνο μέσα από το έργο του, αποδεικνύοντας ότι ο ποιητής δεν έχει ανάγκη το σώμα του για να υπάρξει σε μια εκδήλωση, μιας και η σωματική του ρώμη δεν ακολουθεί πια την πνευματική του δύναμη, αλλά το έργο του, αποτυπωμένο σε αυτό το καλαίσθητο βιβλίο 264 σελλίδων και ναι αυτό φτάνει για να υπάρχει ως σώμα ο πατέρας δίπλα μου, την ευχή του να χετε για την χαρά που του δώσατε αγαπημένοι μου Λιμεναριώτες- -και στα αλήθεια θέλω να εύχεστε να εύχεστε να υπάρχουν πάντοτε ποιητές , ποιητές που να υμνούν τον τόπο τους, γιατί έτσι οι τόποι αγιάζονται και μένουν αθάνατοι και να μην φοβάστε να τους καλείται να μιλούν όχι μόνο κάνοντας βιβλιοπαρουσιάσεις , αλλά σε όλες σας τις εκδηλώσεις να τους καλείται να μιλούν γιατί αυτό είναι στα αλήθεια πολιτιστική επανάσταση όταν τα αυτιά μας ακούνε λόγια που δεν είναι τετριμμένα….
