ΔΗΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ: Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας στον Ζυγό (21 Μαρτίου)

Ο Δήμος Καβάλας, μαζί με την Κοινότητα Ζυγού, το τοπικό παράρτημα του ΓΕΩΤΕΕ, το Δασαρχείο, τον Φυσιολατρικό Όμιλο Ζυγού και το Δημοτικό Σχολείο Ζυγού, διοργάνωσαν μια όμορφη εκδήλωση στο δάσος που βρίσκεται στον Ζυγό, στην τοποθεσία «Κρυονεράκι», όπου υπάρχει το ξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα και κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος για φυσιολάτρες εκδρομείς.

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου είχαν την ευκαιρία να ακούσουν για την χρησιμότητα των δασών, την ανάγκη φύλαξής τους και να ολοκληρώσουν την εκδρομή τους παίρνοντας σχετικό έντυπο και ψηφιακό υλικό από τους παριστάμενους φορείς, καθώς και από μια γλάστρα με ένα λουλούδι.

Στην εκδήλωση παρέστησαν και μίλησαν στους μικρούς μαθητές οι εξής:

Ο δάσκαλός τους και διευθυντής του Σχολείου, Κυριάκος Μπάης, ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη προστασίας και φροντίδας των δασών και τα κάλεσε να γίνουν αρωγοί στην ανάπτυξη δασικών εκτάσεων,

Ο Δήμαρχος Καβάλας, Θόδωρος Μουριάδης, που υπογράμμισε πως είναι «τυχερά που έχουν την πολυτέλεια να ζουν δίπλα από ένα τόσο όμορφο δάσος», τονίζοντας πως το δάσος είναι πηγή ζωής»,

Ο Αντιδήμαρχος και μέλος της Διοίκησης του παραρτήματος του ΓΕΩΤΕΕ, Δασολόγος, Θόδωρος Παπαδόπουλος, που επισήμανε ότι «το δάσος είναι η ζωή μας», διότι μάς δίνει οξυγόνο, λειτουργεί ως φίλτρο παρακρατώντας βλαβερές ουσίες, φέρνει νερό και αποτελεί τόπο που φωλιάζουν τα άγρια ζώα,

Εκ μέρους του Δασαρχείου μίλησαν ο αναπληρωτής Δασάρχης, Λευτέρης Ταουσάνης, και η, επίσης, δασολόγος, Δήμητρα Σπυροπούλου, οι οποίοι, αφού αναφέρθηκαν στην πολυεπίπεδη χρησιμότητα των δασών στην ανθρωπότητα από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος μέχρι σήμερα, κατέληξαν λέγοντας πως «το δάσος δίχως τον άνθρωπο μπορεί να υπάρξει, όμως ο άνθρωπος δίχως το δάσος δεν μπορεί»!

Τέλος, ο πρόεδρος του Φυσιολατρικού Πολιτιστικού Συλλόγου Ζυγού, Σπύρος Μουρατίδης, μίλησε για την ιστορία του συγκεκριμένου δάσους, που η ζωή του άρχισε με δενδροφυτεύσεις από το 1935 έως το 1952, στις οποίες συμμετείχαν και οι τότε μαθητές του χωριού. Έκανε ιδιαίτερη μνεία στο έργο δασοπροστασίας που προσφέρει ο Σύλλογος κάθε καλοκαίρι, διαθέτοντας το πυροσβεστικό όχημά του και κάνοντας περιπολίες, και κάλεσε τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, να γίνουν μέλη του Συλλόγου και να συνεχίσουν κι αυτά να προστατεύουν το δάσος.