Πολιτισμός
«Δώρο εξ ουρανού»:
Παραμύθι των μαθητών του Α2 του Γυμνασίου Αμυγδαλεώνα
Οι παραμυθάδες: Ομάδα Μελέτης, Διατήρησης και Διάδοσης του Λαϊκού Παραμυθιού και Παιχνιδιού
Το παραμύθι που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τους μαθητές του δεύτερου τμήματος της πρώτης Γυμνασίου (Α2) από το Γυμνάσιο του Αμυγδαλεώνα όταν η Ομάδα μας βρέθηκε εκεί μετά από πρόσκληση.
Αγκαλιά με τα παραμυθοζάρια μας βρεθήκαμε εκεί και τα παιδιά βρήκαν την ευκαιρία να δημιουργήσουν.
Τα έξι ζάρια που έριξαν οι μαθητές έφεραν ένα «δώρο», ένα «αεροπλάνο», ένα «μάτι», ένα «δέντρο», ένα «μικρό γλυκό» και μια «ομπρέλα».
Τα παιδιά ξεκλείδωσαν την φαντασία τους και φτιάξαν το ακόλουθο παραμύθι:
Μια φορά, ένα αεροπλάνο ξεκίνησε από την Ελλάδα για να πάει στην Αφρική. Κάποια στιγμή άνοιξε η καταπακτή για να πέσει ένας που ήθελε να κάνει ελεύθερη πτώση. Μαζί μ’ αυτόν όμως έπεσε και ένα δώρο!
Ένα δώρο τυλιγμένο σε ολόλευκο χαρτί. Δεν ήταν ένα απλό δώρο! Ήταν ένα δώρο γεμάτο καλοσύνη και αγάπη και απευθυνόταν σε παιδιά που είχαν ανάγκη. Δεν είχε μόνο υλικά πράγματα μέσα όπως φάρμακα, τρόφιμα και παιχνίδια! Μέσα σ’ αυτό το δώρο υπήρχε κι ένα μαγικό «μάτι». Ένα μάτι «αετίσιο»! Ένα μάτι που έβλεπε πολύ καλά. Μπορούσε να ξεχωρίσει το καλό από το κακό και οδηγούσε τους ανθρώπους στο δρόμο της καλοσύνης. Δεν μπορείτε όμως να φανταστείτε πού έπεσε αυτό το δώρο με το μαγικό μάτι….!
Σε μια όαση μέσα στην απέραντη έρημο, βρισκόταν ένα περίεργο δέντρο. Ήταν στρογγυλό με πλούσιο και πολύχρωμο φύλλωμα. Αυτό το δέντρο έβγαζε τον καρπό της καλοσύνης. Εκεί έπεσε το δώρο με το λευκό περιτύλιγμα και το δέντρο άλλαξε χρώμα, μεγάλωσε κι άρχισε να βγάζει διάφορα πράγματα που χρειαζόταν οι άνθρωποι. Το μάτι έδειχνε με ένα μαγικό τρόπο στον κόσμο το δρόμο γι αυτό το δέντρο. Έτσι καθημερινά πολύς κόσμος έπαιρνε βοήθεια, ασταμάτητα. Εξάλλου η καλοσύνη και η χαρά των ανθρώπων έτρεφαν αυτό το δέντρο, που έβγαζε «καρπούς» όλο τον χρόνο. Και χάριζε εκτός των άλλων ελπίδα, χαρά, ευτυχία, καλοσύνη και δικαιοσύνη.
Μα δεν ήταν μόνο αυτή η διαφορά του από τα άλλα δέντρα της περιοχής! Όταν κάποιος έκανε κάποια καλή πράξη, το δέντρο του έριχνε ένα πολύ νόστιμο γλυκάκι και τον αποζημίωνε. Όταν όμως κάποιος έκανε μια κακή πράξη, του έριχνε ένα γλυκάκι, χαλασμένο, πικρό με άσχημη γεύση! Όταν ο κακός το έτρωγε προβληματιζόταν, σκεφτόταν τις πράξεις του και μετάνιωνε. Ξέρετε κάτι όμως; Όλα τα γλυκίσματα ήταν κατά βάθος τα ίδια! Απλά έπαιρναν τη γεύση που είχε ο καθένας στην καρδιά του. Μ’ αυτόν τον τρόπο πολλοί κακοί άλλαξαν και έγιναν οι καλύτεροι άνθρωποι του κόσμου.
Στο πολύχρωμο αυτό δέντρο κρύβονταν επίσης πολύχρωμες ομπρελίτσες, που ο αέρας τις έπαιρνε και τις πήγαινε σε όσους είχαν ανάγκη. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορούσαν να βοηθηθούν και όσοι έμεναν σε άλλα μέρη και δεν μπορούσαν ταξιδέψουν. Έτσι το μαγικό μάτι που έβλεπε πολύ μακριά, διάλεγε τις πράσινες ομπρέλες για να στείλει την ελπίδα σε όσους την είχαν χάσει, τις κόκκινες για να στείλει την αγάπη σ’ αυτούς που την έψαχναν και δεν την έβρισκαν και κίτρινες ομπρελίτσες για να χαρίσει σοφία.
Για αυτό να ξέρετε, ότι αυτό το υπέροχο δέντρο με το μαγικό μάτι, όπου κι αν είστε θα σας ακούσει και θα σας στείλει αυτό που έχετε ανάγκη. Προσέξτε όμως! Αν καμιά φορά σας έρθει κανένα γλυκάκι χαλασμένο, ή πικρό….. αναρωτηθείτε αν κάνατε κάτι κακό!
ΨΕΜΑΤΑ Ή ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΤΣΙ ΛΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ !!!