Με αφορμή το γεγονός αυτό και ενόψει λήξης της αντιπυρικής περιόδου, γίνεται ισχυρή σύσταση στους καλλιεργητές κυρίως των δενδρωδών και θαμνωδών καλλιεργειών (ελιές, αμύγδαλα, αμπέλια, ακτινίδια κλπ.) καθώς και κάθε άλλης καλλιέργειας, να αποφύγουν τη «συνήθη» πρακτική της συγκέντρωσης στο χωράφι και καύσης των υπολειμμάτων από το κλάδεμα των καλλιεργειών αυτών.
Η συσσωρευθείσα καύσιμη ύλη λόγω της ξηρασίας μπορεί να αποτελέσει υλικό που θα τροφοδοτήσει μια ανεξέλεγκτη επέκταση φωτιάς στην παρακείμενη φυσική βλάστηση αλλά και στις ίδιες τις καλλιέργειες και να προκαλέσει πυρκαγιά με καταστροφικές συνέπειες.
Προτείνεται ο χειρισμός των υπολειμμάτων του κλαδέματος να γίνεται με τεμαχισμό τους, με χρήση καταστροφέα, και η ενσωμάτωσή τους στο έδαφος του χωραφιού.
