Ο Παύλος Προβατίδης είναι πλέον ο νέος υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής στη Δόξα Αμυγδαλεώνα. Ένας προπονητής που ήδη έχει διαγράψει τη δική του πορεία στον χώρο του ποδοσφαίρου στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας.
Παύλος Προβατίδης: «Όταν κάνεις μακροχρόνια σχέδια ο Θεός γελάει»
Ερώτηση: Από πολύ νωρίς ξεκίνησες την πορεία σου από τη θέση του προπονητή. Μπορείς να μας αναφέρεις το ξεκίνημα σου και την πορεία σου μέχρι σήμερα;
Απάντηση: Σε ηλικία 29 ετών σταμάτησα το ποδόσφαιρο ως παίκτης και ασχολήθηκα πρώτη φορά προπονητικά με τον Μακεδονικό Αμισιανών. Ανέλαβα ως προπονητής της πρώτης ομάδας αλλά και στην ακαδημία του Μακεδονικού. Ήταν ένα ξεκίνημα της Ακαδημίας και για τα Αμισιανά αλλά και για μένα. Φτάσαμε σ’ ένα σημείο να έχουμε περίπου 60 παιδιά στην Ακαδημία και μερικά παιδιά παίξανε ακόμη και σ’ επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μου… την τελευταία δεκαετία ασχολούμαι αποκλειστικά με την προπονητική, τα πρώτα χρόνια συνδύαζα το επάγγελμα μου εργαζόμενος σε ιδιωτική εταιρεία με την προπονητική. Πλέον ασχολούμαι αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο.
Ερώτηση: Πως προέκυψε η Δόξα Αμυγδαλεώνα;
Απάντηση: Πριν από δύο χρόνια είχα μία κουβέντα με τον Σταύρο Περίτσαλη, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος της Ακαδημίας στη Δόξα Αμυγδαλεώνα. Ανταλλάξαμε απόψεις και διαπιστώσαμε ότι υπήρξε ταύτιση. Πριν από λίγο καιρό δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από έναν καταπληκτικό άνθρωπο που λέγεται Λάμπρος Παπαβασιλείου και είναι ο πρόεδρος της Δόξας Αμυγδαλεώνα. Ακολούθησαν συναντήσεις μεταξύ μας και εκεί τους παρουσίασα ένα πλάνο ανάπτυξης της Ακαδημίας με το οποίο μπορούμε να βελτιώσουμε ορισμένα σημαντικά κομμάτια της Ακαδημίας για να έρθουν διαχρονικά αποτελέσματα με την ανάδειξη έτοιμων πλέον ποδοσφαιριστών που θα μπορούν ν’ αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα του Αμυγδαλεώνα αλλά, γιατί όχι, και σε υψηλότερο επίπεδο.
Συμφωνήσαμε και κάπως έτσι βρέθηκα στην Δόξα Αμυγδαλεώνα.
Ερώτηση: Στην ευρύτερη περιοχή της Καβάλας λειτουργούν αρκετά τμήματα υποδομών. Τι είναι αυτό το διαφορετικό που υπάρχει και θα δώσεις εσύ σε μια Ακαδημία ώστε να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες Ακαδημίες;
Απάντηση: Νομίζω ότι αυτό που έχω διδαχθεί από όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με τις αναπτυξιακές ηλικίες είναι ότι πρέπει να υπάρχει μια σωστή σειρά, με την ίδια φιλοσοφία που υπάρχει σ’ ένα σχολείο. Δεν μπορεί στην πρώτη δημοτικού να μαθαίνεις σ’ ένα παιδί το πυθαγόρειο θεώρημα. Δεν μπορείς να θέλεις την πρώτη χρονιά να μάθει ένα παιδί πράγματα τα οποία δεν είναι μέσα στις δυνατότητες του.
Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά ξεκινούν με το παιχνίδι κι έτσι πρέπει να γίνει και στις Ακαδημίες ποδοσφαίρου. Στην αρχή υπάρχει πολύ παιχνίδι! Το παιδί πρέπει να ολοκληρώσει τα πρώτα βασικά μαθήματα για να περάσει στα επόμενα. Εγώ κάπως έτσι δουλεύω.
Ερώτηση: Η λειτουργία των τμημάτων υποδομών με την πρόσληψη προπονητών έφεραν πολύ καλά αποτελέσματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά είναι πολλοί που πιστεύουν ότι αφαίρεσαν τη φαντασία των παιδιών που πλέον καλούνται να αναπτυχθούν σωματικά και τεχνικά, αφαιρώντας την ποδοσφαιρική προσωπικότητα τους. Ισχύει αυτό;
Απάντηση: Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα και όχι για κάποιον άλλον. Προσωπικά εγώ ποτέ δεν θα πω σ’ ένα παιδί που έχει τη δυνατότητα να πάρει τη μπάλα και μπορεί να περάσει δύο παιδιά «μην κάνεις ντρίπλα». Χαίρομαι όταν βλέπω παιδιά που από μικρή ηλικία βγάζουν την προσωπικότητα τους προς τα έξω και έχουν ηγετική παρουσία μέσα στο γήπεδο. Είναι κάτι πολύ σημαντικό αυτό στο ποδόσφαιρο και ψάχνουμε τέτοια παιδιά, όχι μόνο στα παιδικά τμήματα αλλά και στις ανδρικές ομάδες, ακόμη και σ’ επαγγελματικό επίπεδο αναζητούμε τέτοιες προσωπικότητες.
Τα χρόνια και η φιλοσοφία έχουν αλλάξει. Κάποτε υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη πίεση σ’ αυτόν τον τομέα. Βλέπαμε προπονητές που σχεδόν απαγόρευαν στο παιδί να κάνει ντρίμπλα. Σήμερα δεν ισχύει αυτό, το παιδί πρέπει να το αφήσεις να δημιουργήσει από μόνο του στην αρχή. Να φτιάξει πράγματα δικά του μέσα στο γήπεδο κι από κει και πέρα μπορείς να του πεις μέσω ερωτήσεων πράγματα που βλέπεις ως προπονητής και να γίνει ένας διάλογος με το παιδί.
Ερώτηση: Έχεις εικόνα για τα τμήματα υποδομών της Δόξας Αμυγδαλεώνα;
Απάντηση: Η εικόνα που έχω είναι αυτή που είδα όταν έπαιζα ως αντίπαλος με τα τμήματα του Αμυγδαλεώνα.
Όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ μουντιαλίτο συναντιόμασταν σε τουρνουά και σε αγώνες πρωταθλήματος. Αυτό που αφουγκράστηκα εγώ είναι ότι το επίπεδο είναι καλό και υπάρχει ένας άνθρωπος στη διοίκηση, ο Σταύρος Περίτσαλης, τον οποίο πρέπει να τον προσέχουν ως «κόρη οφθαλμού» στον Αμυγδαλεώνα διότι ασχολείται πάρα πολύ με αυτό που λέγεται ακαδημία ποδοσφαίρου. Δεν το λέω αυτό ούτε για να κολακεύσω ούτε για να κερδίσω κανενός εύνοια, αλλά πιστεύω ότι ο Σταύρος έχει καταλάβει τη βαθιά έννοια των αναπτυξιακών ηλικιών και τι σημαίνει για τη Δόξα να έχει ακαδημίες με 75-80 παιδιά.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο στόχος που έχει τεθεί σε αυτή τη νέα σου προσπάθεια;
Απάντηση: Το πλάνο που έδωσα στη διοίκηση της Δόξας Αμυγδαλεώνα περιέχει πέντε πολύ σημαντικά σημεία, ορισμένα έχουμε αναφέρει πριν.
Ο στόχος θα επανακαθορίζεται κάθε χρόνο. Εγώ είμαι μιας λογικής και μιας φιλοσοφίας που λέει ότι «όταν κάνεις μακροχρόνια σχέδια ο Θεός γελάει».
Μέσα από τη δουλειά προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος, κι εγώ θα καταλάβω εάν γίναμε καλύτεροι αν σε δύο χρόνια δούμε τα πρώτα παιδιά μας από το εφηβικό να παίζουν στην ανδρική ομάδα και να είναι ανταγωνιστικά, όχι απλά να πηγαίνουν και να κάθονται στην κερκίδα και στον πάγκο.
Ένα πράγμα που λείπει απ’ τα παιδιά είναι αυτό που λέω εγώ «ξεκλείδωμα». Είναι «κλειδωμένοι» γιατί έχουν πολλές υποχρεώσεις και προσωπικά έχω σαν στόχο να «ξεκλειδώσω» παιδιά, δίδοντας τους το βήμα να μου πουν αυτά τι έπρεπε να κάνουν σ’ ένα λάθος που έγινε μέσα στο γήπεδο, κι όχι απλά να δίνω διαταγές.
Θα είμαι υπεύθυνος σε όλα τα τμήματα, θα παρακολουθώ όλα τα τμήματα και θα εφαρμόσουμε μια κοινή φιλοσοφία με τους συνεργάτες μου.
Προσωπικά θα αναλάβω τις προπονήσεις του 2007- 2008 και το τμήμα 2009-2010.
Μιχάλης Κουμρίδης
