Λάζαρος Κωνσταντινίδης:
«Πολλά τα οφέλη των παιδιών από την συμμετοχή τους στα τμήματα του Α.Ο.Αμυγδαλεώνα Βόλεϊ »

Το γήπεδο Αμυγδαλεώνα φιλοξενεί αύριο Σάββατο 12 Απριλίου και μεθαύριο Κυριακή 13 Απριλίου το Final four Κορασίδων Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης.

Μια διοργάνωση που ήρθε στην περιοχή μας μετά από ενέργειες του συλλόγου Α.Ο.Αμυγδαλεώνα .

Ο Λάζαρος Κωνσταντινίδης ανέλαβε  την προεδρία του συλλόγου πριν από μερικούς μήνες και μαζί με αρκετά παλιά μέλη συνεχίζει την προσπάθεια ανάπτυξης του συλλόγου που μετά από μια παύση ορισμένων ετών  επέστρεψε στη φυσική του έδρα, στο κλειστό γήπεδο του Αμυγδαλεώνα όπου εκτελούνταν για ένα μεγάλο διάστημα εργασίες εκσυγχρονισμού.

Ο ίδιος μίλησε στο Kavalapoint , τόσο για την διοργάνωση του final four όσο και για  αρκετά θέματα που αφορούν τον σύλλογο λέγοντας μας τα εξής μεταξύ άλλων:

Για το Final four….

Το final four κορασίδων Κ18 Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης θα πραγματοποιηθεί στο γήπεδο Αμυγδαλεώνα στις 12 (Σάββατο Λαζάρου) και 13 Απριλίου.

Πρόκειται για μία μεγάλη επιτυχία του συλλόγου να αναλάβει αυτή τη διοργάνωση στο γήπεδο μας, σε αυτή την περιοχή.

Γνωριμία με τον σύλλογο του Α.Ο.Αμυγδαλεώνα…

Εάν κοιτάξουμε σε όλη της Ελλάδα, δεν υπάρχει αθλητική ομάδα –σύλλογος βόλεϊ που να μπορεί να σταθεί εκτός πόλης. Κι όμως, εδώ, στην Κοινότητα Αμυγδαλεώνα υπάρχει σύλλογος που μπορεί να συγκριθεί επάξια με αντίστοιχους συλλόγους που έχουν έδρα πόλεις.

Ο Α.Ο.Αμυγδαλεώνα είναι ένας σύλλογος που ιδρύθηκε το 1983  και φανταστείτε ότι εγώ είμαι μόλις ο 3^ος  πρόεδρος! Είναι τεράστια η ευθύνη που αναλαμβάνω μετά από 40 και πλέον χρόνια ύπαρξης ενός συλλόγου που ξεκίνησε με τον κο  Τσαχαλίδη ως πρόεδρο και εμπνευστή (το γήπεδο φέρει δικαίως το όνομα του), ακολούθησε ο κος Παναγιωτίδης ο οποίος μαζί με το διοικητικό συμβούλιο έφτασαν  τον ΑΟΑ σε υψηλά επίπεδα και πρόσφατα εγώ που μαζί με παλιούς και καινούργιους συνεχίζουμε την προσπάθεια.

Αυτό δείχνει ότι ο σύλλογος δεν είναι θέμα ενός προσώπου αλλά μια συλλογική προσπάθεια η οποία αυξάνει και το προσωπικό βάρος ευθύνης που νιώθω ότι έχω,  βλέποντας πίσω στα χρόνια πορείας αυτών των ανθρώπων.

Στο τιμόνι του συλλόγου ο Λάζαρος Κωνσταντινίδης…

Τον Σεπτέμβριο πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές και ανέλαβα τη θέση του προέδρου στον ΑΟΑ. Τα προηγούμενα χρόνια ασχολήθηκα επί χρόνια με τα διοικητικά του Α.Ο.Καβάλας, μέχρι τη στιγμή που ήρθα σε ρήξη, διαφώνησα και αποχώρησα. Μια παύση που κράτησε περίπου τρία χρόνια. Σε αυτό το διάστημα μιλήσαμε με τους αδελφούς Παναγιωτίδη οι οποίοι κατάλαβαν το ενδιαφέρον μου για το άθλημα και μου κάνανε την πρόταση να ασχοληθώ με τα διοικητικά.

Οι εργασίες επιδιόρθωσης και αναβάθμισης του γηπέδου κράτησαν αρκετό καιρό. Ο σύλλογος έμεινε θα λέγαμε «άστεγος» για ένα μεγάλο διάστημα. Αυτή η περίοδος δημιούργησε προβλήματα στην ομαλή ροή του συλλόγου;

Φυσικά και δημιούργησε προβλήματα, πρώτα π’ όλα στην προσέλευση των παιδιών. Όταν δεν έχεις ένα γήπεδο, ένα χώρο δικό σου, δεν έρχεται ο αριθμός των παιδιών που θα ερχόταν σε κανονικές συνθήκες.  Κι ενώ πριν είχες 180 παιδιά, λόγω της απουσίας γηπέδου, σήμερα υπάρχουν 60 με 70.

Ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε από αυτή την παύση, λόγω εργασιών στο γήπεδο, είναι ότι αυξήθηκαν τα έξοδα λειτουργίας του συλλόγου, γιατί πολύ απλά θα έπρεπε να βρεθούν γυμναστήρια για τα παιδιά  και τρέχαμε από την Καβάλα μέχρι τη Νικήσιανη.

Παρόλα αυτά, επειδή όλο το συμβούλιο έχει όρεξη και βούληση , παλιοί και καινούργιοι  θέλουμε  να ξαναφέρουμε τον σύλλογο εκεί που ήταν και εκεί που του αξίζει πραγματικά να είναι.

Μετά από πολύ καιρό βρισκόμαστε στο δικό μας γήπεδο, εκσυγχρονισμένο και σε πολύ καλύτερη κατάσταση από πριν. Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν, όπως είναι και ο εξωτερικός χώρος αλλά δεν μπορούμε να τα ζητάμε όλα, δεν είμαστε μόνο εμείς που ζητάμε.

Τμήματα και προπονητές….

Λειτουργούν δύο είδη τμημάτων, τα Αναπτυξιακά και τα Αγωνιστικά.

Τα Αναπτυξιακά τμήματα αποτελούνται από παιδιά που γυμνάζονται και προετοιμάζονται να μπουν στα Αγωνιστικά.

Από την ηλικία των 5 ετών περίπου μπορεί ένα παιδί να ενταχθεί στα Αναπτυξιακά μας τμήματα. Ο σύλλογος μας έχει στελεχωθεί με ειδικούς προπονητές για όλες τις ηλικίες και όλες τις κατηγορίες.

Ο επικεφαλής των προπονητών μας  είναι ο Δημήτρης Κουτσικβασίλογλου. Ένας εργάτης και παράλληλα χαμηλών τόνων άνθρωπος, με μια τεράστια εμπειρία στο χώρο του αθλήματος, απόφοιτος  ΤΕΦΑΑ και πρώην επικεφαλής των αντίστοιχων τμημάτων βόλεϊ του Α.Ο.Καβάλας.

Βοηθοί του είναι:  η Ελένη Οικονομίδου, η οποία ήταν παίκτρια βόλεϊ στην Α1 κατηγορία κι έχει σπουδάσει νηπιαγωγός. Με οικογενειακή παράδοση στο άθλημα, μιας και ο γιος αλλά και η κόρη της αγωνίζονται σε ομάδες βόλεϊ.

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ο οποίος έχει το βάρος της ευθύνης του τμήματος που λειτουργεί στις Κρηνίδες. Επίσης αθλητής βόλεϊ που αγωνίστηκε στην Α1 κατηγορία, απόφοιτος ΤΕΦΑΑ. Παράλληλα είναι και προπονητής της ομάδας ανδρών στον ΑΟΚαβάλας.

Τέλος, έχουμε τη δική μας Έλενα Παναγιωτίδου την οποία προετοιμάζουμε για να αναλάβει Αναπτυξιακά τμήματα.

Ξεκινάμε λοιπόν από πολύ μικρές ηλικίες με τα Αναπτυξιακά τμήματα όπου το παιδί διακρίνεται και επιλέγεται σε ποια ηλικία μπορεί να μεταπηδήσει στα Αγωνιστικά μας τμήματα. Τη δεδομένη περίοδο υπάρχουν Αγωνιστικά Πανκορασίδων (Κ16, κάτω από 16 χρονών), Κορασίδων (Κ18, κάτω από 18 χρονών) και Νεανίδων (Κ20, κάτω από 20 χρονών). Υπάρχει και το τμήμα Γυναικών όπου φέτος δεν κατεβάσαμε ομάδα.

Σήμερα ο σύλλογος μας έχει 78 εγγεγραμμένους αθλητές. Υπολογίστε ότι  πριν από την έναρξη εργασιών στο γήπεδο μας υπήρχαν κοντά στους 200 εγγεγραμμένους αθλητές. Στόχος μας είναι να ξεπεράσουμε τους 120 το επόμενο διάστημα με σκοπό να έχουμε συμμετοχή παντού.

Προσωπικοί στόχοι για  την επόμενη μέρα του συλλόγου;

Μέσα σε αυτά τα δύσκολα 3-4 χρόνια που πέρασε η ομάδα λόγω της έλλειψης έδρας, επειδή το έζησα κι εγώ δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, ανακάλυψα ότι εμείς οι γονείς δεν έχουμε εκείνη την παιδεία που μπορεί να κάνει ένα μικρό παιδί να βρίσκεται μέσα σε συλλόγους και ν’ αναπτύσσει  συλλογικό πνεύμα.

Όσο τα παιδιά μας είναι στα Αναπτυξιακά τμήματα, μικρής ηλικίας, όλα είναι καλά. Τα προβλήματα και οι διαμάχες ξεκινούν όταν το παιδί μας εντάσσεται στα  Αγωνιστικά τμήματα.

Εμείς σαν σύλλογος δεν θέλουμε να το βλέπουμε έτσι και γι’ αυτό δίνουμε ιδιαίτερη βάση στις μικρές ηλικίες και δεν ξεχωρίζουμε αθλητές. Άρα το πρώτο πράγμα είναι να μπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας σε αυτό το αθλητικό πνεύμα. Ο σύλλογος, η ομάδα είναι κάτι ανάλογο με την οικογένεια μας, κινείται με την ίδια φιλοσοφία.

Θέλουμε λοιπόν να περάσουμε αυτή τη φιλοσοφία στα παιδιά αλλά και στον κόσμο της ευρύτερης περιοχής, ότι ο σύλλογος είναι πιο πάνω από κάποιες άλλες προσωπικές δραστηριότητες και επιθυμίες. Προέχει η συμμετοχή στην προπόνηση από έναν αγώνα ποδοσφαίρου που δείχνει η τηλεόραση.

Φυσικά και θέλουμε τα Αγωνιστικά τμήματα αλλά πιστεύω ότι η βάση μας είναι τα Αναπτυξιακά τμήματα.

Πρέπει να χαράξουμε μία στρατηγική με την  οποία  ο σύλλογος, ανεξάρτητα από το ποιος είναι πρόεδρος  του συλλόγου,  να έχει την επάρκεια και τη δυνατότητα μιας συνέχειας. Ο σύλλογος δεν πρέπει να στηρίζεται σ’ ένα πρόσωπο αλλά να υπάρχουν οι βάσεις ώστε να μην περάσουμε αυτά που περάσαμε με το κλείσιμο του γηπέδου.

Αυτό το γήπεδο που έχει τη σημαία του ΑΟΑ πρέπει να γίνει το κάστρο μας. Να έχει φύλακες και κόσμο που το υποστηρίζει. Εννοώ να έχει κόσμο που ακολουθεί την ομάδα σε όλες τις δραστηριότητες. Ο καλώς εννοούμενος τοπικισμός δεν είναι κάτι κακό. Ο σύλλογος στηρίζεται σε όλες τις διπλανές Κοινότητες, εκπροσωπεί μια ευρύτερη περιοχή και δεν αφορά μόνο τον Αμυγδαλεώνα. Θέλουμε τον ευγενή τοπικισμό.

Ωστόσο, δεν σας κρύβω ότι επιθυμούμε να εντάξουμε και το ανδρικό τμήμα βόλεϊ του ΑΟΚ στον δικό μας σύλλογο. Είναι κάτι που το συζητάμε και το θέλουμε, τουλάχιστον εγώ προσωπικά.

Τέλος, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε άμεσα, με τη λήξη του Final four είναι να έρθουμε σε επαφή με τα δημοτικά σχολεία της περιοχής. Να έρθουμε σε επαφή με τις διευθύνσεις των σχολείων και να οργανώσουμε επισκέψεις στο γήπεδο του Αμυγδαλεώνα με σκοπό την ενημέρωση μικρών και μεγάλων για τα οφέλη του αθλήματος που λέγεται βόλεϊ.

Το βόλεϊ είναι ένα πολύ ιδιαίτερο  ομαδικό άθλημα μ’ ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ομαδικών αθλημάτων. Ο αθλητής δεν έρχεται σε σωματική  επαφή με τον αντίπαλο και η επαφή που έχει με την μπάλα διαρκεί κλάσματα δευτερολέπτου.

Άρα, ότι κινήσεις κάνει ένας αθλητής μέσα στο γήπεδο είναι αυτοποιημένες  και απαιτούν υψηλή αντίληψη. Όταν τα παιδιά μας ξεκινούν να παίζουν βόλεϊ από πολύ μικρή ηλικία, αυτό τους βοηθά να είναι καλοί και στις μαθησιακές τους υποχρεώσεις, γιατί η φύση του αθλήματος  αναπτύσσει την αντίληψη του παιδιού, παράλληλα με το σώμα.

Αυτό δείχνουν πολλές μελέτες που έχουν δημοσιευτεί.

Μιχάλης Κουμρίδης