«Σύ από την Ιερουσαλήμ αφού εκήρυξες σε όλους το Ευαγγέλιο, και περιέλαβες μέσα σε ένα κύκλο ολόκληρη την γή, ακόμη και μέχρι το τέρμα του Ιλλυρικού, διδάσκοντας εφώναζες. ας είναι ευλογημένος ο Θεός των πα¬τέρων μας».
Ἀγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Η πρώτη αποστολική χριστιανική Εκκλησία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αλλά και στην Ελληνική Μακεδονία μας, η τοπική μας Εκκλησία δηλαδή, που ιδρύθηκε στους ἀρχαίους Φιλίππους το 49-50 μ.Χ., πανηγυρίζει και πάλι με ιεροπρέπεια και βυζαντινή λαμπρότητα τον Ιδρυτής της, τον άγιο απόστολο των Εθνῶν Παύλο, στον μεγαλοπρεπή ιερό καθεδρικό του Ναό στην πόλη της Καβάλας, ο οποίος και ενεκαινίσθη κατά το 1926 υπό του μακαριστού προκατόχου μου Μητροπολίτου Φιλίππων κυρού Χρυσοστόμου, του μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών.
Ο απόστολος Παύλος, φωτισμένος από το άκτιστο φως του αγίου Πνεύματος, διήλθε μετά πολλών θυσιών, κόπων και βασάνων όλο τον γνωστό τότε κόσμο, όπως καταγράφει και ο Ιωάννης ο μοναχός στον ύμνο που αφιέρωσε προς τιμή του, και τον οποίο ηκούσαμε στην αρχή. Αυτός, λοιπόν, ο μέγας απόστολος, «το στόμα του Κυρίου, το θεμέλιο των δογμάτων, αυτός που κάποτε ήταν διώκτης του Σωτήρος Ιησού και τώρα έγινε πρωτόθρονος των Αποστόλων και μακάριος, αυτός ο σοφός που είδε πράγματα που δεν λέγονται και ανέβηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό και εφώναζε. Ελάτε μαζύ μου για να μην στερηθούμε τα αιώνια αγαθά», αυτός, μετέφερε προς όλους τους ανθρώπους από την Ιερουσαλήμ μέχρι και υψηλά στην αρχαία περιοχή της Ιλλυρίας με όλη την δύναμη της ψυχής του το κήρυγμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού για την σωτηρία μας. Ιδιαίτερα ετίμησε την Ελλάδα μας και την Μακεδονία μας. Μετά από το μοναδικό στην αξία του όραμα του Έλληνος Μακεδόνος, που τον εκάλεσε σε βοήθεια μαζύ με τους συνεργάτες του, τους αγίους αποστόλους Σίλα, Τιμόθεο και Λουκά, επέρασε από την Τροία στη Σαμοθράκη και έφθασε στην Νεάπολη το επίνειο των αρχαίων Φιλίππων, κατά την Δευτέρα περιοδία του.
Η αγάπη του αποστόλου Παύλου προς τους Φιλιππησίους εκφράζεται με λόγια μοναδικά στην πολυαγαπημένη του επιστολή προς αυτούς: «Ευχαριστώ τον Θεό μου κάθε φορά που σας ενθυμούμαι. πάντοτε, σε κάθε προσευχή μου, με χαρά προσεύχομαι για όλους σάς και ευχαριστώ τον Θεό για την συμμετοχή σας στο Ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα έως σήμερα. Έχω την πεποίθηση πώς ο Θεός που άρχισε αυτό το αγαθό έργο σε σάς, θα το ολοκληρώση ώς την ημέρα του ερχομού του Ιησού Χριστού. Αυτή η σκέψη μου για όλους σάς είναι δικαιολογημένη, αφού σάς έχω μέσα στην καρδιά μου, επειδή όλοι σείς μετέχετε στη χάρη πού μού εδόθη, τόσο τώρα που είμαι φυλακισμένος, όσο και όταν ελεύθερος με το κήρυγμά μου υπερασπίζομαι και βεβαιώνω την αλήθεια του Ευαγγελίου. Μάρτυράς μου είναι ο Θεός πόσο σάς λαχταρώ όλους σάς με την αγάπη του Ιησού Χριστού. Η προσευχή μου είναι αυτή: να μεγαλώνη η αγάπη σας όλο και περισσότερο και να συνοδεύεται από αληθινή γνώση και σωστή κρίση, για να διακρίνετε τί είναι καλό για σάς, Έτσι θα είσθε καθαροί και χωρίς κατηγορία την ημέρα που θα μας κρίνη ο Χριστός, πλούσιοι σε καλά έργα, που προέρχονται από την πίστη στον Ιησού Χριστό για να δοξάζεται και να υμνήται ο Θεός ».
Ο ουρανοβάμονας απόστολος Παύλος στην μεγαλειώδη αυτή πορεία του προς ολόκληρο τον γνωστό τότε κόσμο των Ιουδαίων και των Ειδωλολατρών είχε μαζύ του συνεργάτες και μαθητές οι οποίοι τον ηκολούθησαν με πίστη και αυταπάρνηση και ελάμβαναν μεγάλη δύναμη και υπομονή ζώντας μαζύ του «τα δεσμά και τις φυλακίσεις σε κάθε πόλη, τις θλίψεις, τους κόπους, τους μόχθους, τις αγρυπνίες, τις κακοπάθειες με πείνα και δίψα μέσα σε πολύ κρύο και με λίγα ρούχα, το καλάθι στην Δαμασκό, τα χτυπήματα με τα ραβδιά, τα πετροβολήματα, την συνεχή πορεία και το περπάτημα, τις θαλασσοταραχές και τον βυθό της θαλάσσης και τα ναυάγια».
Τέτοιοι μεγάλοι άγιοι άνδρες ήσαν μεταξύ των άλλων : ο Βαρνάβας, ο Ιωάννης-Μάρκος (ο μετέπειτα ευαγγελιστής) και ο Σίλας. Επίσης ήταν και οι εκ των εθνικών προερχόμενοι διακονητές και άγιοι μαθητές του: ο Τιμόθεος, από μητέρα «Ιουδαία πιστή» και Έλληνα πατέρα, ο Λουκάς ο ιατρός (ο μετέπειτα ευαγγελιστής), ο Τίτος, πιθανώς Έλληνας της Αντιοχείας, ο Τρόφιμος, ο Φιλήμων, ο Σώ¬πατρος ή Σωσίπατρος, ο Γάιος, ο Αρίσταρχος, ο Σεκούν¬δος, ο Ονήσιμος, ο Στεφανάς και ο Επαφρόδιτος.
Για την χάρη της αγάπης του Χριστού και της αληθείας του Ευαγγελίου της σωτηρίας των ανθρώπων, αυτός ο Παύλος, το μέγιστο «καύχημα της οικουμένης», αυτός «για τον οποίο δεν υπήρξε φυλακή που να μην τον δεχθή, Εκκλησία που να μη τον έχει ρήτορα», αυτός «για τον οποίο η Δαμασκός μεγαλοφρονεί και τον είδε να πέφτη στη γή από το ουράνιο φώς», αυτός «τού οποίου η Ρώμη δέχθηκε το αίμα και καυχιέται γι΄ αυτόν», αυτός «για τον οποίο η Ταρσός χαίρεται περισσότερο και τιμά τα σπάργανά του όταν γεννήθηκε εκεί».
Αυτός, λοιπόν, προέφθασε παντού και εστήριξε ολόκληρη την χριστιανική Εκκλησία , από τα Ιεροσόλυμα μέχρι και την μεγάλη πρωτεύουσα του τότε γνωστού ειδωλολατρικού κόσμου, την Ρώμη.
Κατά την ΠΡώΤΗ του ΠΕΡΙΟΔίΑ από το 46-48 μ.Χ. επήγε στην Αντι¬ό¬χεια της Κιλικίας, στην Σελεύκεια, στην Κύπρο, στην Πέργη της Παμφυλίας, στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στο Ικόνιο, στην Δέρβη της Λυκαονίας, στα Λύστρα, στην Ατάλλεια και στην Αντιόχεια τῆς Συ¬ρίας.
Κατά την ΔΕΥΤέΡΑ του ΠΕΡΙΟΔίΑ από το 49-52 μ.Χ. επέρασε και πάλι α-πό τις περιοχές της Συρίας και της Κιλικίας, από την Δέρβη, από τα Λύστρα, από την Φρυγία, από την Γαλατία, από την Μυσία, και για πρώτη φορά μετέβη στην Τρῳάδα, στην Σαμοθράκη, στην Νεάπολη, στους Φιλίππους, στην Αμφί-πολη, στην Απολλωνία, στην Θεσσαλονίκη, στην Βέροια, στην Αθήνα, και στην Κόρινθο. Και μετά έφθασε στην Έφεσο, στην Καισάρεια, στα Ιεροσόλυμα και κατέληξε στην Αντιόχεια.
Κατά την ΤΡίΤΗ του ΠΕΡΙΟΔίΑ από το 53-57 μ.Χ. επήγε στην Γαλατία, στην δυτική Βιθυνία, στην Φρυγία και στην Έφεσο όπου και παρέμεινε για τρία χρόνια. Μετά έφυγε και επήγε πάλι στην Τρωάδα, στην Μακεδονία, στην Δαλ¬μα¬τία, στην Κόρινθο και στους Φιλίππους. Επέστρεψε στην Τρωάδα και μετέβη στην Άσσο. Μετά έπλευσε για την Λέσβο, την Σάμο, την Μίλητο, την Κώ και την Ρόδο. Απὸ εκεί επήγε στα Πάταρα, στην Τύρο, στην Πτολεμαΐδα και στην Καισάρεια, όπου και παρέμεινε φυλακισμένος για δύο χρόνια. Από την Καισάρεια οι Ιουδαίοι προσεπάθησαν να πείσουν τον Επίτροπο Φήστο να απο-στεί¬λη τον Παύλο στα Ιεροσόλυμα με την κρυφή σκέψη ότι τούς ή¬ταν πιό εύκολο να τον εξοντώσουν. Ο Φήστος διέταξε νέα δίκη του Παύ¬λου όπου παρευρέθησαν και οι εκπρόσωποι της Ιουδαϊκῆς ηγε¬σίας. Τότε ο Παύλος επεκαλέσθη το δικαίωμα της εφέσεως που είχε κάθε Ρωμαίος πολίτης ώστε νὰ δικασθή στην Ρώμη. Κατά την μετάβασή του στην Ρώμη παρέμεινε στην Μελίτη (Μάλτα) για τρεις μήνες. Όταν έφθασε στη Ρώμη έζησε για δύο χρόνια σε κατοικία με ελαφριά δεσμά «εν ιδίω μισθώματι» με την φύλαξη ενός στρατιώτη μέχρι να εκδικασθή η υπόθεσή του. Εκεί τον επισκέπτονταν πολλοί οι οποίοι τον ήκουαν να κηρύττη την Βα¬σιλεία του Θεού «μετά πάσης παρ-ρησίας ακωλύτως». Σε αυτό το σημείο τε¬λειώ¬νει την διήγησή του στις Πράξεις ο ευαγγελιστῆς Λουκάς.
Από τις Ποιμαντικές Επιστολές όμως του αποστόλου Παύλου, όπως επί-σης και από τις προς Ρωμαίους, προς τους Φιλιππη¬σίους, προς Φιλήμονα και προς Εβραίους επιστολές του, συνάγεται το συμπέρασμα ότι έκαμε και μία τε-λευταία ΤΕΤάΡΤΗ ΠΕ¬ΡΙ¬ΟΔίΑ από το 63-66 μ.Χ.. Μετά από την πρώτη φυλάκι¬σή του στην Ρώ¬μη, όπως αποδέχεται η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση, αθωώ-θη¬κε και ελευθερώθηκε, και έτσι επήγε στην Νότια Γαλλία και στην Ισπα¬νία. Μετά ξαναεπέστρεψε στη Ρώμη, επήγε στην Κρήτη και την Έφεσο και ξανα-επισκέφθηκε την αγαπημένη του πόλη των Φιλίππων στην Μακεδονία και την περιοχή του Ιλλυρικού. Μετά κατευθύνθηκε στην Νικόπολη της Ηπείρου, στην Δαλματία και ξανά στους Φιλίπ¬πους και την Τρωάδα. Εκεί επι¬συνέβη η δευτέρα σύλληψή του από τις ρω¬μαϊκές αρχές επί αυτο¬κρά¬το¬ρος Νέρωνος το 66 μ.Χ.. Τότε μετεφέρθη στην Ρώμη και πάλι όπου εφυλακίσθη και εμαρτύρησε πι¬θανώτατα το 67 μ.Χ., κατά την περίοδο του πρώτου γενικευμένου διωγμού κατά των χριστιανών επί του αυτοκράτορος Νέρωνος.
Γράφει χαρακτηριστικώς περί του αγίου Παύλου, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυ-σό¬στομος στην 3η ομιλία του περί αυτού : «Και ενώ ήταν μεγάλος ως προς το αποκορύφωμα των αρετών, την αγάπη, ήταν πιο ορμητικός από κάθε φλόγα. Και όπως ακριβώς το σίδερο, όταν πέσει μέσα στην φωτιά, γίνεται ολόκληρο φω¬τιά, έτσι και ο Παύλος αφού άναψε από την φλόγα της αγάπης, έγινε ολόκληρος αγάπη. Και σαν να ήταν ο κοινός πατέρας όλης της οικουμένης, έτσι προσπαθούσε να μιμηθή τους πατέρες, ή καλύτερα έγινε ανώτερος όλων των πατέρων και σχετικά με τις φροντίδες του για τα σωματικά και πνευματικά, και διαθέτοντας χρήματα και λόγια και το σώμα και την ψυχή και τα πάντα για τους αγαπημέ¬νους του. Γι΄ αυτό και την ωνόμαζε συμπλήρωμα του νόμου και σύνδεσμο τε¬λειό¬τητος καὶ μητέρα όλων τῶν ἀγαθῶν και αρχή και τέλος της αρετής… Αφού λοιπόν η αρχή και το τέλος και όλα τα αγαθά είναι η αγάπη, άς ακολουθήσωμε και σε αυτήν τον Παύλο, γιατί από την αγάπη αυτὸς έγινε τέτοιος… Να απο¬κτήσης την αγάπη του Παύλου και θα έχης τέλειο το στεφάνι. Ποιος τα λέγει αυτά; Ο ίδιος ο πατέρας της αγάπης, ο ίδιος που την προετίμησε από τα σημεία και τα θαύματα και από πολλά άλλα. Γιατί αφού την είχε επιτύχει σε υπερβολικό βαθμό, γι΄ αυτό και με ακρίβεια γνωρίζει την δύναμή της. Από αυτήν και ο Παύ¬λος έγινε τέτοιος, και τίποτε δεν τόν έκαμε τόσο άξιο, όσο η δύναμη της ἀγάπης. Γι΄ αυτό και έλεγε. «Επιδιώκετε με ζήλο τα ανώτερα χαρίσματα. Και σάς δείχνω ακόμη δρόμο έξοχο και υπέροχο για την απόκτησή τους» εννοώντας την αγά¬πη, τον πιο καλό και εύκολο δρόμο. Αυτόν λοιπόν τον δρόμο άς βαδίζομε και ε¬μείς, για να δούμε τον Παύλο, ή καλύτερα τον Κύριο του Παύλου, και για να πε¬τύχωμε τα αιώνια στεφάνια, με την χάρη και την φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει η δόξα και η δύναμη, τώρα και πάντοτε, και στους αιώνες των αιώνων. αμήν».
Σάς καλούμε όλους καί όλες, λοιπόν, στους εορτασμούς του πολιούχου και προστάτου μας αγίου Παύλου, στον οποίο και οφείλομε την χριστιανική υπόστα¬σή μας, που θα πραγματοποιη¬θούν στον Καθεδρικό μας Ναό, την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28η ΙΟΥΝΙΟΥ στις 7 το απόγευμα στον ΕΣΠΕΡΙΝΟ, και στη συνέχεια στις 8.30 στη ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ της ιεράς Εικόνος του. Επίσης το πρωΐ του ΣΑΒΒΑΤΟΥ 29η Ιουνίου στην ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ και στην ΔΟΞΟΛΟ¬ΓΙΑ για την απελευθέρωση της πόλεώς μας. Το βράδυ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30ής Ι¬ΟΥ¬ΝΙΟΥ στις 9.00 στους αρχαίους Φιλίππους θα τελεσθή η καθιερω¬μένη ιερά ΑΓΡΥΠΝΙΑ. Σας περιμένομε όλους και όλες.
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ
ΣΤΕΦΑΝΟΣ
