Συμφωνούμε και συντασσόμαστε με την απόφαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ.
Για τον «Κλεισθένη Ι» θα ταίριαζε η φράση «ώδινεν όρος και έτεκε μυν» αλλά τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ σοβαρά. Δεν πρόκειται για μια προσπάθεια της κυβέρνησης να αλώσει τους ΟΤΑ με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής. Για εμάς το πρόβλημα είναι πως η κυβέρνηση ξεχνάει τις παλιές διακηρύξεις της για αποκέντρωση και ενδυνάμωση των θεσμών της αυτοδιοίκησης και επιβάλλει έναν νεοσυγκεντρωτισμό, τόσο υπέρ του κράτους των Αθηνών και των υπουργείων όσο και υπέρ νέων θεσμών ελεγκτικού χαρακτήρα. Όλα αυτά βάζουν σε μια μέγγενη τις τοπικές κοινωνίες, δεν τις βοηθούν να αναπτυχθούν, αντίθετα τις υποβαθμίζουν ακόμη περισσότερο στις σημερινές συνθήκες κρίσης. Ή και τις αποσυνθέτουν, αν δούμε ως ενίσχυση των χωριστικών κινημάτων τις ρυθμίσεις για τις Κοινότητες.
Η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία εδώ και παραπάνω από τρία χρόνια. Η μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των διακηρύξεών της. Και τι έκανε; Ύστερα από πολύχρονη κυοφορία φέρνει στη Βουλή έναν νόμο περίπου 400 σελίδων, καμαρώνει για μια διαβούλευση 15 μόλις ημερών και ζητάει να εκτιμήσουμε τις καινοτομίες της.
Άραγε το νομοσχέδιο αξίζει να το απορρίψουμε ολοσχερώς; Κατ’ αρχάς ισχύει ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού. Το νομοσχέδιο έχει αρκετά καλά. Όμως εδώ που φτάσαμε, θα πούμε ότι, δυστυχώς, ΝΑΙ ΑΞΙΖΕΙ να το απορρίψουμε. Γιατί η ίδια η κυβέρνηση με τη συμπεριφορά της, με την κρυψίνοια και τους δισταγμούς της, με τις κρυφές ατζέντες που προωθεί, ακυρώνει τα όποια θετικά σημεία του νομοσχεδίου.
Πραγματικά σήμερα εκείνο που κατά τη γνώμη μας προέχει είναι η διοικητική και οικονομική ενίσχυση των δομών της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, η διάκριση των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στην κεντρική διοίκηση και την αυτοδιοίκηση -αλλά και στο εσωτερικό της αυτοδιοίκησης, μεταξύ πρώτου και δεύτερου βαθμού- η καθιέρωση σαφών κανόνων λειτουργίας των Δήμων και των Περιφερειών, η αντικειμενική και παραγωγική αξιολόγηση των υπηρεσιών. Μαζί με αυτά τα μείζονα ζητήματα μπορεί να ικανοποιηθεί το αίτημα της καλύτερης αντιπροσώπευσης των πολιτών με ένα πιο αναλογικό εκλογικό σύστημα και να λυθούν άλλα δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα, όπως το τοπικό δημοψήφισμα, η λειτουργία της επιτροπής δημοτικής διαβούλευσης ή τα ψηφοδέλτια στις μικρές Κοινότητες.
