Το μήνυμα των Χριστουγέννων από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη κ.κ. Στέφανο

«Γεννήθηκες κρυφά κάτω από το σπήλαιο. αλλά ο Ου­ρανός, σαν στόμα σε εκήρυξε παντού, φανερώνοντας τον Α­στέρα, Σωτήρ. Και μάγους σού έφερε που σέ προσεκύνησαν. με πίστη μαζύ με εκεί­νους ελέησον και εμάς».

Ένας και μόνον αληθινός λόγος σαν τον παραπάνω ύμνο της αγίας μας Εκκλησίας είναι ικανός να μας προσγειώση αγα­πητοί πατέρες και αδελφοί στην πραγματικότητα της επί γης παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μιάς παρουσίας που στην πορεία της συνεκλόνισε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και εθεμελίωσε για πάντα την μεταξύ των ανθρώπων αιωνία και ἀπειρη αγάπη του αγίου Τριαδικού μας Θεού προς το δημι­ούργημά του τον άνθρωπο. Μιάς παρουσίας που δεν εδίστασε να αντικρούση τους ισχυρούς της γης και να καθηλώση την αν­θρωπίνη αδυναμία μέσα στα όρια της επιγείου ζωής και να την εξώση από τον αιώνιο θάνατο. Αυτό το νόημα ακριβώς περι­γράφει και το πρώτο τροπάριο από τις καταβασίες των Χριστου­γέννων λέγοντας : «Ο Χριστός γεννιέται, δοξολογήστέ τον. Ο Χρι­στός που είναι ο Θεός κατέβηκε από τους ουρανούς, προ­ϋπαντήστέ τον. Ο Χριστός εφάνη επάνω στη γή, να υψωθήτε οι άνθρωποι από τα γήινα προς τα ουράνια. Όλοι οι λαοί της γής να ψάλλετε άσματα στον Κύριο και με ευφροσύνη να τον υμνήσετε, αυτόν που είναι δοξασμένος».

Δυστυχώς αυτή την πραγματικότητα, αυτού του μοναδικού και ουρανίου θαύματος, μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσαν και δεν μπο­ρούν ακόμη οι άνθρωποι να την αντιληφθούν και να την θεω­ρή­σουν σαν τον μοναδικό δρόμο για την επικράτηση της ειρή­νης επάνω στη γή και ανάμεσα στους ανθρώπους. Μιάς ει­ρήνης που μόνον με την ταπείνωση μπορούν οι άνθρωποι να γευ­θούν και να ζήσουν. Μιάς ειρήνης για την οποία ωμίλησε ο Χριστός προς τους αγίους Μαθητές και Αποστόλους του ολίγες στιγμές πριν κατευθυνθή εθελουσίως προς το σωτήριο πάθος του. Τούς είπε : «Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Την ιδική μου ειρήνη σάς προσφέρω. Δεν σάς την προσφέρω ὀπως την προσφέρει ο κόσμος. Μην ανησυχήτε και μη δειλιάζετε». Αυ­τή λοιπόν η ουρανία Ειρήνη, όπως ακούσθηκε μάλιστα την μοναδική εκείνη στιγμή της Γεννήσεως του Χριστού μας, με τον θεσπέσιο εκείνο ύμνο των αγίων αγγέλων «δόξα στον ύψιστο Θεό και ειρήνη στη γή, αγάπη και σωτηρία για τους ανθρώ­πους», είναι ο ίδιος ο Χριστός. Αυτός ο Χριστός μας, όπως κα­ταγράφει ο άγιος Απόστολος Παύλος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του «αν και ήταν Θεός, δεν εθεώρησε την ισότητά του με τον Θεό αποτέλεσμα αρπαγής, αλλά τα απαρνήθηκε όλα και έλαβε μορφή δούλου έγινε άνθρωπος και όντας πραγ­μα­τικός άνθρωπος ταπεινώθηκε θεληματικά υπακούον­τας μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού».

Ο ἀγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσα­λονί­κης συμπληρώνει γι΄ αυτήν την συγκλονιστική ταπείνωση του Χριστού μας. «Αφού λοιπόν ο Θεός ευδόκησε σήμερα να λύση την πρόφαση της υπερηφανείας που οδηγούσε σε πτώ­ση τα λογικά πλάσματά του, εξομοιώνει το πάν με τον εαυτό του, και επειδή αυτός είναι ίσος με τον εαυτό του κατά φύση και ομότιμος, καθιστά και την κτίση κατά χάρη ίση με την ιδική του και ομότιμη. Και αυτό πώς; Ο ίδιος ο από τον Θεό προερχόμενος Θεός Λόγος που εκένωσε τον εαυτό του κατά τρόπο απόρρητο και κατέβηκε από τον ουρανό στην ανθρω­πίνη εσχατιά, και την συνένωσε με τον εαυτό του αλύτως, και ταπεινώθηκε και επτώχευσε σαν εμάς, ἐκαμε τα επίγεια ουράνια, ή καλύτερα συνένωσε τα δύο σε ένα, αναμιγνύοντας την ανθρωπότητα με την θεότητα, και έτσι υπέδειξε σε όλους την ταπείνωση ως οδό που οδηγεί προς τα ουράνια, παρου­σιάζοντας σήμερα τον εαυτό του προς παράδειγμα στους αν­θρώπους και στους αγίους αγγέλους».

Είναι γεγονός ότι μέσα στις λυπημένες και πονεμένες ημέ­ρες και ώρες που ζούμε εδώ και ένα χρόνο περίπου, δυστυχώς είμεθα ενταγμένοι σε ένα παγκόσμιο φόβο και σε μία επικίν­δυνη αναταραχή. Ἐφθασαν τα Χριστούγεννα, και οι ψυχές όλων είναι παγωμένες και ταλαιπωρημένες από την ανασφάλεια και την απαισιοδοξία, καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέ­ση με την ελπίδα και την χαρά της αιωνίου ζωής που επανέφερε ο Χριστός με την Σταυροφόρο και Αναστημένη πορεία του ε­πά­νω στη γή μας. Άλλωστε γι αυτό τον σκοπό γεννήθηκε, έζη­σε, εκήρυξε, σταυρώθηκε, ἐπαθε και ανεστήθη από τους νε­κρούς. Παρ΄ όλα αυτά ο αδύναμος από την αμαρτία άνθρωπος πολεμά με τον ίδιο του τον εαυτό, και συνεχίζει και παραμένει χωρίς την αγάπη του Θεού στη ζωή του. Γι αυτό και σε ολόκλη­ρο τον κόσμο διαπιστώνεται η μεγάλη εξουσία του θανάτου και της εξαθλιώσεως κάθε ανθρώπου, η καταστροφική μανία με ο­ποιον­δή­ποτε τρόπο για τον ευτελισμό κάθε αγαθής προσπαθεί­ας για το καλύτερο. Παντού υφίσταται ἡ διαβολή, το ψεύδος, η α­δικία, η μοναξιά, η συκοφαντία, ο διχασμός και το μίσος, ο πό­λεμος και η ασθένεια. Δυστυχώς, σε εμάς τους αδυνάμους οφεί­λεται απολύτως, αγαπητοί μου και αγαπητές μου, η κατάσταση στην οποία ἐχομε περιέλθει και μάλιστα στην ενσκήψασα παν­δημία. Εμείς είμεθα οι αίτιοι της φαινομένης καταστροφής του κόσμου μας, τον οποίο εδημιούργησε ο Θεός μας τόσο ευλογη­μένο και πλασμένο με χάρη και αγιότητα. Έχομε επέμβει στην μορ­φολογία της φύσεως, του περιβάλλοντος και των φυσικών φαινομένων και έχομε καταστρέψει την ιδία μας την αναπνοή και την επιβίωση. Η επικρατήσασα πανδημία οφείλεται εξ ολο­κλή­ρου στις ιδικές μας επικίνδυνες παρεμβάσεις και στα τρα­γικά λάθη μας. Τα όσα αναγράφονται καθημερινώς στο διαδί­κτυο και στην παρουσίαση των γεγονότων δυστυχώς οδηγούν στην σύγχυση, στην απομόνωση και στην κατάθλιψη κάθε συν­ει­δήσεως και ανθρωπίνης ελπίδος. Το προεφήτευσε ο ίδιος ο Χρι­στός : «Προσέχετε μη σάς ξεγελάση κανείς. Επειδή πολλοὶ θα εμφανισθούν σαν μεσσίες και θα ισχυρίζωνται : ΄εγώ εί­μαι ο μεσσίας΄. Έτσι θα παραπλανήσουν πολλούς. Τότε θα α­κού­σε­τε πώς γίνονται πόλεμοι ή προετοιμάζονται πόλεμοι. Προσέξτε μη ταραχθήτε… Θα έλθουν πείνα, αρρώστιες και σεισμοί σε διάφορα μέρη… Τότε πολλοί θα αποστατήσουν, θα καταδώσουν ο ένας τον άλλον και θα μισούν ο ένας τον άλ­λον. Θα εμφανισθούν και πολλοί ψευδοπροφήτες και θα παραπλανούν πολλούς. Επειδή μάλιστα θα πληθύνη η κακία η αγάπη πολλών θα ψυχρανθή».

Μέσα λοιπόν σε αυτήν την νύχτα του παγωμένου και χωρίς αγάπη κόσμου μας ήλθε για να μάς φωτίση ο Χριστός και να μάς μεταμορφώση μέσα στην αιωνία ημέρα της αγάπης του. Άς αγωνισθούμε να γεμίσωμε με το αληθινό και αιώνιο άκτιστο Φώς του Χριστού μας που γεννήθηκε τότε για εμάς στην Βη­θλεέμ, προκειμένου μετανοημένοι, ενωμένοι και αγαπημένοι μέσα στην αιωνία ελπίδα του, να φανούμε, ως Έλληνες Ορθό­δο­ξοι Χριστιανοί, δυνατοί και αποφασισμένοι για την επίγεια και ωραία ζωή μας, αλλά και για την αιωνία.

Μόνον έτσι θα είμεθα σταθεροί και ασφαλισμένοι μέσα στον δρόμο που μάς προσφέρει ο νεογέννητος Χριστός στη Βη­θλεέμ για να έχωμε μαζύ μας αληθινά και αιώνια ΧΡΙΣΤΟΥ­ΓΕΝΝΑ.

Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ