ΚοινωνικάΠρωτοσέλιδα
ΟΕΧΒΕ: Οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα Καβάλας δικαιώνονται, το κράτος δικαίου αγνοείται
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η εγκατάλειψη του απαρχαιωμένου μηχανολογικού εξοπλισμού και η ελλιπής συντήρησή του, οι σοβαρές πλημμέλειες στα μέτρα υγείας και ασφάλειας, η ανυπαρξία πρόληψης κινδύνων (το πυροσβεστικό άργησε να πάρει μπρος; πήρε τελικά μπρος; λειτούργησαν άραγε οι πυροσβεστικοί κρουνοί;) και τα «αδήλωτα» εργατικά ατυχήματα αποτελούν την άλλη όψη του «νομίσματος» των παράνομων, εκδικητικών και καταχρηστικών απολύσεων των εργαζομένων αορίστου χρόνου, των πρακτικών των «παρένθετων εταιρειών», της λογικής καταστρατήγησης της εργασιακής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, της «αποκλειστικής» απασχόλησης ανειδίκευτου προσωπικού με την επισφαλή σχέση της σύμβασης ορισμένου χρόνου και τις ατέλειωτες «διαδρομές» μεταφοράς από τη μια εταιρεία στην άλλη.
Οι διωκόμενοι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου δικαιώνονται καθημερινά για την επικίνδυνη και παραβατική λειτουργία των Λιπασμάτων Καβάλας, δικαιώνονται στα δικαστήρια σε 1ο και 2ο βαθμό, Άρειο Πάγο… αλλά η εργοδοσία των Λιπασμάτων Καβάλας απολαμβάνει την «ασυλία» της και συνεχίζει ανενόχλητη τις «ενδο-ομιλικές συναλλαγές» παράγοντας ή εξάγοντας νέες μορφές φοροαποφυγής.
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί οφείλουν επιτέλους να πράξουν το καθήκον τους, οι αποφάσεις της δικαιοσύνης απαιτείται να εφαρμοστούν, το κράτος δικαίου επιβάλλεται να ενεργοποιηθεί απέναντι στην ανομία.
Η φωτιά ξεκίνησε από τη μονάδα θειαφιού και επεκτάθηκε ως το λιμάνι. Ευτυχώς… δεν θρηνήσαμε θύματα στο χώρο δουλειάς, ευτυχώς… δεν υπήρξαν τραυματίες, ευτυχώς… ήταν «η καλή ώρα, η καλή στιγμή». Τοξικό νέφος κάλυψε την Καβάλα, κάτοικοι μετέβησαν στο Νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Περιμένουμε τη σχετική της ανακοίνωσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας;
Εργαζόμενοι στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια Καβάλας αγωνίζονται ώστε ο Νομός να μη μετατραπεί σε «hub παραβατικότητας» με επικίνδυνες συνέπειες για τους κατοίκους και ακατάσχετη «διαρροή» εσόδων από την τοπική και την εθνική οικονομία. Ως πότε θα είμαστε θεατές στο ίδιο «σίριαλ», ως πότε θα προσμένουμε τον «από μηχανής Θεό» για να μη ζήσουμε ολέθριες καταστάσεις;