Μια βόλτα στο διαδίκτυο μπορεί να μας βάλει σε σκέψεις και να ενεργοποιήσει τους υγιείς αμυντικούς μηχανισμούς που μας προστατεύουν από την ανοησία.
Αλήθεια… τι ενδιαφέρει τον κόσμο μια δήλωση ενός πολιτικού της τοπικής αυτοδιοίκησης για μια παγκόσμια ημέρα ή για μια συνάντηση με τον πρέσβη της Μαγαδασκάρης;
Το νόημα έχει μια ευχή ενός πολιτικού προϊσταμένου για τη νέα χρονιά ή για την επιτυχία των μαθητών στις πανελλήνιες εξετάσεις;
Ένας σύγχρονος πολιτικός μεσαίωνας ξεκινά με πολιτικούς που αναλώνονται σε φωτογραφίες συσκέψεων χωρίς καμία ουσιαστική είδηση.
Μια επανάληψη περυσινών και προπερυσινών δελτίων τύπου που γράφονται από τον υπεύθυνο δημοσιογράφο του γραφείου τύπου και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα αλλά και από τη σωστή ενημέρωση που θα πρέπει να παρέχουν τα γραφεία τύπου ενός δήμου ή μιας Περιφέρειας.
Ένας καταιγισμός ευχών και μια συνήθεια που εάν δεν κοπεί από τους άρχοντες αυτού του τόπου θα δημιουργήσει μια ανόητη και επικίνδυνη παράδοση ενός λαού που θα εθιστεί στην κολακεία και στην εικονική πραγματικότητα.
Η εποχή της λεγόμενης θετικής ενέργειας που αναπαύεται μόνο στο στόμα και στην αναμετάδοση εικόνων που αλλοιώνουν την πραγματικότητα.
