Ο Λεωνίδας διηγείται στον φίλο του μια ιστορία:
«Πριν έναν χρόνο γνώρισα μια κοπέλα, πολύ όμορφη και γλυκιά! Σκέφτηκα να της τραβήξω το ενδιαφέρον κι έτσι αγόρασα 365 διαφορετικές κάρτες με ρομαντικές εικόνες και της ταχυδρομούσα κάθε μέρα από μία. Αυτό κράτησε έναν χρόνο και σε κάθε κάρτα της έγραφα για τα συναισθήματά
μου.»
«Αλήθεια; Τι συγκινητικό! Και μετά τι έγινε;» ρώτησε ο φίλος του.
«Τελικά παντρεύτηκε τον ταχυδρόμο!»
Γυρίζει η κόρη από τη βόλτα και λέει στον πατέρα της:
«Μπαμπά μου, σου έχω ένα καλό κι ένα κακό νέο…»
«Ξεκίνα από το καλό νέο.» λέει ο πατέρας της.
«Η σακαράκα που έχεις για αμάξι τα πιάνει τελικά ακόμα τα 140 χλμ την ώρα.»
«Και ποιο είναι τα κακό νέο;»
«Το ξέρει και η Τροχαία.»
Ένας παπάς τηλεφωνεί στο δημαρχείο και μιλάει με έναν υπάλληλο του δήμου:
«Γεια σας, έχει ψοφήσει ένας γάιδαρος μπροστά στην πόρτα της εκκλησίας και θα ήθελα να το τακτοποιήσετε.»
Ο υπάλληλος που πνιγόταν στη δουλειά δεν είχε πολλή όρεξη να ασχοληθεί και του είπε ειρωνικά:
«Είχα την εντύπωση πως για τους νεκρούς φροντίζουν οι παπάδες ή κάνω λάθος;»
Και του απαντάει κι ο παπάς:
«Σωστά, αυτό κάνουμε αλλά πρώτα έρχονται σε επαφή με τους συγγενείς τους!»
