Παρατηρούν αλλαγές στο σώμα τους, ασχολούνται πιο πολύ με την εμφάνιση τους, παραμελούν πολλές φορές τις σχολικές τους υποχρεώσεις. Προσπαθώντας να βρουν έναν χώρο να ανήκουν, αναζητούν ιδιωτικότητα και αυτονομία. Αμφισβητούν ακόμη και τα όρια που έχουν θέσει οι γονείς. Θυμώνουν και αντιδρούν έντονα, έχουν άγχος, νιώθουν απογοήτευση και πίεση, μαθαίνουν να ερωτεύονται.
Μπορεί να γίνουν επιρρεπείς σε βίαιες καταστάσεις ή καταχρήσεις… Γι’ αυτό ως γονείς οφείλουμε να τους έχουμε ήδη δημιουργήσει, από τη νηπιακή ηλικία, το αίσθημα της αγάπης και της ασφάλειας, με ενσυναίσθηση.
Την δύσκολη περίοδο της εφηβείας, χρειάζονται να τα ακούμε προσεχτικά χωρίς να τα κρίνουμε. Να τονώνουμε την αυτοπεποίθηση τους. Να τα παροτρύνουμε να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, ευχάριστα ή δυσάρεστα, με τρόπο που να μπορούν να κατανοήσουν. Κυρίως με συζητήσεις ή μέσω μιας δημιουργικής απασχόλησης. Οι κουβέντες μας μαζί τους να γίνονται σε πολιτισμένο επίπεδο, αποφεύγοντας τις περιττές έντονες φωνές.
Να περνάμε λοιπόν χρόνο με τα παιδιά μας, με τους εφήβους μας και να τους δείχνουμε κατανόηση.
Μα το σημαντικότερο όλων να τα αγαπάμε!
Αναστασία Γεωργακοπούλου
Αρθρογράφος- Συγγραφέας
