– Πιστεύεις ότι στ’ αλήθεια ήταν τυφλός ο ζητιάνος που ελεήσαμε;
– Θεόστραβος! Δεν άκουσες που είπε: «Ευχαριστώ, ωραία μου κυρία»;
– Τ’ όνομά σας;
– Παπαπαδαδάκης.
– Ω! Τραυλίζετε!
– Εγώ; Όχι, καθόλου! Ο πατέρας μου ήταν τραυλός κι ο ληξίαρχος ηλίθιος!
Αυτό που μιλάς σε κάποιον και βγάζει τα γυαλιά ηλίου για να σε ακούσει, δεν το ‘χω καταλάβει ακόμα…
