«Ελάτε, φανερωθήτε, σείς οι μυροφόρες γυναίκες πού μεταφέρετε το χαρμόσυνο μήνυμα και πείτε στον λόφο της Σιών: να δεχθής από εμάς τα ευαγγέλια της χαράς και τα μηνύματα για την Ανάσταση του Χριστού, να γεμίσης από χαρά και αγαλλίαση, να χορέψης Ιερουσαλήμ τώρα πού είδες τον Χριστό να εξέρχεται από το μνήμα, σαν νυμφίος που προχωρεί μέ ομορφιά και μεγαλοπρέπεια».
Συγκλονιστικά, μοναδικά, ουράνια, χαρούμενα και αιώνια μηνύματα, μάς χαρίζει, σήμερα, Κυριακή του Πάσχα του 2022, η αγία μας Εκκλησία, αγαπητοί αδελφοί. Μηνύματα αγάπης και λόγια φωτισμένα από το φώς της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Πνευματική αγαλλίαση καλύπτει το στερέωμα της ανθρωπότητος, της πληγωμένης από τον θάνατο. Σήμερα αναστήθηκε ο Χριστός από τους νεκρούς.
Και καθώς η σκέψη μας κατευθύνεται εκεί στα πανάγια προσκυνήματα των Ιεροσολύμων, εκεί πού έζησε ο Χριστός, εκεί πού στάθηκαν τα πόδια του (Ψαλμ. 131, 7), εκεί πού οι άνθρωποι γεύθηκαν και είδαν με τα μάτια τους, και έζησαν για πρώτη φορά ότι ο Κύριος είναι χρηστός, είναι καλός, είναι αγαθός, όπως αναφέρει ο άγιος προφήτης και βασιλέας Δαβίδ (Ψαλμ. 33, 9), εκεί πού συνέβησαν τα κοσμοσωτήρια γεγονότα για την σωτηρία μας, συγχρόνως μπροστά μας βαδίζουν τα δύο χιλιάδες χρόνια της παρουσίας και της ζωής του Χριστιανισμού στον κόσμο. Νοερά μάς κατευθύνουν στα όσα μαρτυρικά, αποστολικά, θαυμαστά, ματωμένα, και ένδοξα συνέβησαν, όπως επίσης και στα όσα προδοτικά, αμαρτωλά και επικίνδυνα παρουσίασαν οι άνθρωποι στην κοινωνία. Περίτρανα αποδείχθηκε, αλλά και πραγματοποιείται μέχρι και σήμερα η προφητεία του αγίου και θεοδόχου Συμεών: «αυτός θα γίνη αιτία να καταστραφούν ή να σωθούν πολλοί Ισραηλίτες. Θα είναι σημείο αντιλεγόμενο, για να φανερωθούν οι πραγματικές διαθέσεις πολλών. Όσο για σένα, ο πόνος για το παιδί σου θα διαπεράση την καρδιά σου σαν δίκοπο μαχαίρι» (Λκ. 2, 34-35).
Δυστυχώς οι άνθρωποι, οι προηγούμενοι, εμείς, οι επόμενοι, δεν έχομε αντιληφθή στο διάβα των είκοσι περίπου αιώνων του Χριστιανισμού ότι χωρίς τον Χριστό στην ζωή μας δεν μπορούμε να πράξωμε κάτι. Το είπε και ο ίδιος «εγώ είμαι το κλήμα, σείς οι κληματόβεργες. Εκείνος πού μένει ενωμένος μαζύ μου και εγώ μαζύ του, αυτός δίνει άφθονο καρπό, επειδή χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε» (Ιω. 15, 5).
Παρ’όλα αυτά, το Φώς του αναστάντος Χριστού που ευρίσκεται μεσα στην αγία μας Εκκλησία, μάς χαρίζει πάλι, και σήμερα και συνεχώς τους εργάτες του αγίου Ευαγγελίου, τού καλού μηνύματος της χαράς και της αγαλλιάσεως, μπροστά στην αιωνιότητα και στην σωτηρία μας. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι ο Χριστός με την ανάστασή του μάς εχάρισε την αναστημένη εν Χριστώ ζωή μας. Γι’αυτό το ουράνιο φώς της εκ νεκρών αναστάσεως του Σωτήρος γράφει τον 4ο μ.Χ. αιώνα ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως: «Πάσχα του Κυρίου, Πάσχα, και πάλι θα πώ Πάσχα προς τιμή τής αγίας Τριάδος. Αυτή είναι για εμάς η εορτή των εορτών και η πανήγυρη των πανηγύρεων, η οποία τόσο πολύ ξεπερνά όχι μόνο τις ανθρώπινες εορτές και αυτές πού προέρχονται από την γή, αλλά ακόμη και εκείνες τού ιδίου του Χριστού και όσες τελούνται προς τιμή του, όσο ξεπερνά ο ήλιος τα αστέρια. Είναι μεν καλή και η χθεσινή μας λαμπροφορία και η φωταψία, την οποία εκάναμε, και ο καθένας μόνος του και όλοι μαζύ από κοινού, και κατά την οποία κάθε άνθρωπος και σχεδόν κάθε τι το οποίο έχει αξία, το κατεφωτίσαμε με πλήθος πυρσών την νύχτα, πράγμα το οποίο αποτελεί σύμβολο του μεγάλου φωτός, όπως και ο ουρανός φωτίζει από επάνω, καταυγάζοντας όλο τον κόσμο με την ωραιότητά του, όπως οι υπερουράνιες φύσεις και οι άγγελοι… αλλά είναι ακόμη ωραιότερη και πιο επίσημη η σημερινή». Ο ίδιος πάλι άγιος ιεράρχης και οικουμενικός διδάσκαλος σε ένα θαυμάσιο ύμνο του ‘στον Χριστό, μετά από την σιωπή, στο Πάσχα’, γράφει: «Σήμερα ο μέγας Χριστός από τους νεκρούς πού έσμιξε, σηκώθηκε, και τού θανάτου έσπασε το κεντρί, και συνέτριψε τις σκοτεινές πόρτες του αγέλαστου άδη, και έδωσε ελευθερία στις ψυχές. Σήμερα, αναπηδώντας από το μνήμα, φάνηκε στους θνητούς, πού γι΄ αυτούς γεννήθηκε, πέθανε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ώστε ξαναγεννημένοι, και τον θάνατο ξεφεύγοντας, να ανεβούμε μαζύ του καθώς φεύγει από εδώ. Σήμερα ο ολόφωτος μέγας χορός των αγγέλων σὲ περιβάλλει ολόχαρος, μέλποντας τον επινίκιο ύμνο. Σήμερα η φωνή μου αντήχησε, τα κλεισμένα από την σιωπή χείλη ελευθερώνοντας, και με έχεις πιά υμνητική κιθάρα. Μέσα μου θυσίασα τον δικό μου νού στον αιώνιο Νού, στον Λόγο του Θεού τον δικό μου λόγο, και έπειτα θα θυσιάσω και στο μεγάλο άγιο Πνεύμα, εάν το θέλη».
Είναι γεγονός ότι η Ανάσταση από τους νεκρούς, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τού Υιού και Λόγου του Θεού, δημιούργησε την επαναφορά, προσέφερε την ισορροπία, εχάρισε την αγαλλίαση, συνένωσε τα αρχαία δώρα του παραδείσου επί της γής, με τα άκτιστα, τα αιώνια και τα φωτισμένα της ουρανίου βασιλείας, επανέφερε τον άνθρωπο στην μακαριότητα της αιωνίου αγάπης και ζωής, πού είναι ο ίδιος, ο άγιος τριαδικός Θεός μας. Αυτήν την ευλογημένη χαρά πού μάς εχάρισε μέσα από την ανάστασή του ο Χριστός ψάλλει σήμερα η αγία μας Εκκλησία με συγκλονιστικούς και μοναδικούς ύμνους, με πρώτο το αρχαιότατο γνωστό σε όλους απολυτίκιο τού Πάσχα: «Ο Χριστός ανεστήθη από τούς νεκρούς, αφού με τον θάνατό του συνέτριψε τον θάνατο και εχάρισε ζωή στους νεκρούς πού ευρίσκονται μέσα στα μνήματα». Ο Χριστός με την ανάστασή σου μάς εχάρισε την ζωντανή ελπίδα, πού είναι ο ίδιος. Γράφει ο άγιος απόστολος Πέτρος: «Ευλογημένος νά είναι ο Θεός, ο Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, πού από μεγάλη ευσπλαγχνία μάς ξαναγέννησε σε μία καινούργια ζωή με την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Έτσι τώρα μπορείτε να ελπίζετε πραγματικά σε μία κληρονομία φυλαγμένη για σάς στους ουρανούς, πού δεν φθείρεται, δεν έχει κάτι το βέβηλο και δεν μαραίνεται ποτέ. Με την πίστη θα σάς περιφρουρή η δύναμη τού Θεού έως ότου έλθει η σωτηρία, πού είναι κιόλας έτοιμη να φανερωθή κατά τους εσχάτους χρόνους. Με την σκέψη αυτή να αισθάνεσθε αγαλλίαση, έστω και εάν χρειασθή προς το παρόν να στενοχωρηθήτε για λίγο από ποικίλες δοκιμασίες» (Α’ Πέτρ. 1, 3-6).
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως στα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνος στον περίφημο λόγο του στο άγιο Πάσχα, μεταφέροντας αυτήν την αιωνία χαρά της αναστάσεως του Χριστού γράφει: «Είναι κατάλληλη στιγμή σήμερα να αναφωνήσωμε όλοι εμείς εκείνο πού είπε ο μακάριος Δαβίδ. ‘ποιός μπορεί να διηγηθή την δύναμη του Κυρίου, να εξυμνήση όλες τίς δόξες του; (Ψαλμ. 105, 2). Νά λοιπόν, έφθασε η ποθητή για εμάς και σωτήρια εορτή, η αναστάσιμη ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η προϋπόθεση της ειρήνης, η αφορμή τής συμφιλιώσεως, η εξαφάνιση των πολέμων, η κατάργηση τού θανάτου, η ήττα τού διαβόλου. Σήμερα οι άνθρωποι αναμείχθηκαν με τούς αγγέλους και αυτοί πού έχουν σώμα προσφέρουν την δοξολογία τους μαζύ με τίς ασώματες δυνάμεις. Σήμερα καταργείται η εξουσία τού διαβόλου, σήμερα λύθηκαν τά δεσμά του θανάτου, εξαφανίσθηκε η νίκη του άδη. Σήμερα είναι ευκαιρία να πούμε τά προφητικά εκείνα λόγια ‘πού είναι, θάνατε το κεντρί σου; Πού είναι, άδη, η νίκη σου; (Α’ Κορ. 15, 55- 57) Σήμερα ο Κύριός μας, ο Χριστός, συνέτριψε τίς χάλκινες πύλες και εξαφάνισε τον ίδιο τον θάνατο. Και γιατί λέγω τον ίδιο τον θάνατο; Άλλαξε το όνομά του, επειδή δεν λέγεται πια θάνατος, αλλά κοίμηση και ύπνος. Επειδή πριν από τον ερχομό του Χριστού και την φροντίδα του για τον άνθρωπο με την σταύρωσή του, ήταν φοβερό και το ίδιο το όνομα τού θανάτου. Επειδή ο πρώτος άνθρωπος, αφού δημιουργήθηκε, καταδικαζόταν να ακούη αυτό, σαν μία κάποια μεγάλη τιμωρία. ‘την ημέρα πού θα φάγης, θα πεθάνης οπωσδήποτε (Γεν. 3, 17). Και ο μακάριος Ιώβ με αυτό το όνομα τον ωνόμασε λέγοντας. ‘ο θάνατος είναι ανάπαυση στον άνθρωπο’ (Ιώβ 3,23). Και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε.‘ο θάνατος των αμαρτωλών είναι κακός’ (Ψαλμ. 33, 22). Και ωνομαζόταν όχι μόνο θάνατος ο χωρισμός τής ψυχής από το σώμα αλλά και ο άδης… Αφ΄ ότου όμως ο Χριστός, ο Θεός μας, προσφέρθηκε θυσία και αναστήθηκε, εβγαλε από την μέση και αυτές τίς ονομασίες ο φιλάνθρωπος Κύριος και έφερε καινούργια και παράξενη συμπεριφορά στη ζωή μας. Επειδή αντί για θανατος λέγεται στο εξής κοίμηση και ύπνος η αναχώρηση από την παρούσα ζωή».
Αγαπητοί μου,
Μέσα στον βασανισμένο κόσμο μας, όπου, τελευταία, ο θάνατος, ο πόλεμος, η αρρώστεια, η απελπισία, η δολοφονία, η μοναξιά, η φτώχεια, η ανέχεια, η αμαρτία, η ασυδοσία, η εκμετάλλευση, τα πρόσκαιρα αγαθά, η κούφια δόξα, η ανοησία, η υποκρισία και η εγωϊστική κραιπάλη βασιλεύουν, μέσα σε αυτόν τον κόσμο αναστήθηκε ο Χριστός μας. Αυτός είναι η σωτηρία και το αιώνιο Φώς. Εάν δεν είμεθα μαζύ του, τότε θα διαλυθούμε και θα καταστραφούμε.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, αδελφοί,
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ, αδελφοί,
για όλους τους ανθρώπους,
για ολόκληρο τον κόσμο, για τα παιδιά μας,
για σένα και για μένα. Αμήν.
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές
και πασχαλινές ευλογίες
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
