Τοπικό Συμβούλιο Κρηνίδων:  Ζητά να οριστούν οι Κρηνίδες ως  ιστορική έδρα του δήμου Καβάλας  

Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου Τοπωνυμιών του άρθρου 7 του ΚΔΚ, μπορεί να ορίζεται οικισμός ως ιστορική έδρα δήμου, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Για την έκδοση της απόφασης αυτής απαιτείται σχετικό αίτημα από το οικείο δημοτικό συμβούλιο ή αίτημα από το συμβούλιο της δημοτικής ή τοπικής κοινότητας και γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου.

Το αίτημα αυτό καταθέτει το Τοπικό Συμβούλιο Κρηνίδων προς το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας, το οποίο με τη σειρά του οφείλει ν’ απαντήσει  και ν’ αποφασίσει αν θα κάνει δεκτό το αίτημα ή όχι.

Το Τοπικό Συμβούλιο της Κοινότητας Κρηνίδων ενέκρινε ομόφωνα το συγκεκριμένο αίτημα εχθές, Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022.

Η Ιστορική έδρα είναι τιμητικός τίτλος της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης, ο οποίος αποδίδεται σε οικισμούς που δεν αποτελούν έδρα κάποιου δήμου, αλλά φέρουν για ιστορικούς λόγους μεγάλη συμβολική βαρύτητα.

Πιο συγκεκριμένα, οι λόγοι μπορεί να άπτονται της αρχαίας (π.χ. Παλαιά Επίδαυρος στο Δήμο Επιδαύρου, Βεργίνα στο Δήμο Βέροιας) και της νεότερης ιστορίας (π.χ. Κομμένο στο Δήμο Σκουφά, Χορτιάτης στο Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη), της συνεισφοράς στην τοπική οικονομία και πολιτισμό (π.χ. Δελβινάκι στο Δήμο Πωγωνίου), του αρχιτεκτονικού κάλλους (π.χ. Όλυμπος στο Δήμο Καρπάθου) κ.ά.

Έδρα είναι ο οικισμός, στον οποίον εγκαθίστανται οι κεντρικές υπηρεσίες του Δήμου ή της Κοινότητας. Στην ιστορική έδρα μπορούν μετά από απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να πραγματοποιούνται συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, καθώς και επίσημες εορτές και τελετές.

Με βασικό επιχείρημα την πλούσια ιστορία…

Οι Κρηνίδες βρίσκονται στα όρια του νομού με το νομό Δράμας, στα βορειοδυτικά της Καβάλας σε απόσταση 15,5 χλμ. Νότια και δυτικά της κωμόπολης περνάει η ΕΟ Δράμας – Καβάλας. Δυτικά και δίπλα της βρίσκονται ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco με σημαντικότερο αξιοθέατο το αρχαίο θέατρο Φιλίππων. Χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αιώνα, ήταν κατασκευασμένο από μάρμαρο και είναι ένα από τα πρώιμα λίθινα θεατρικά οικοδομήματα στην Ελλάδα. Στον ίδιο χώρο υπάρχουν το Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων που κτίστηκε τη δεκαετία του 1960 με πλήθος εκθεμάτων σε δύο ορόφους και σε λόφο πάνω από το αρχαίο θέατρο, η Ακρόπολη των Φιλίππων ή Πύργος Κρηνίδων. Η οχύρωση του λόφου ξεκινάει από τον 4ο π.Χ. αιώνα, ενώ η κατασκευή του πύργου τοποθετείται στην εποχή των Παλαιολόγων (14ος αιώνας). Μεγάλης σημασίας αρχαιολογικός χώρος θεωρείται ο προϊστορικός οικισμός που βρέθηκε στην τοποθεσία “Ντικιλί Τας” και χρονολογείται στη Νεολιθική εποχή (6400-4000 π.Χ.) και την εποχή του Χαλκού (3000-1100 π.Χ.).

Ιστορία..

Η ιστορία του οικισμού των Φιλίππων αρχίζει στα 360/359 π.Χ., όταν άποικοι από τη Θάσο ιδρύουν την πρώτη πόλη, τις Κρηνίδες. Όταν στα 356 π.Χ. απειλούνται από τους Θράκες, ζητούν τη βοήθεια του Φιλίππου Β΄, ο οποίος, διαβλέποντας την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης, την καταλαμβάνει, την οχυρώνει και την μετονομάζει σε Φιλίππους.

Στα Ρωμαϊκά χρόνια οι Φίλιπποι ήταν η σπουδαιότερη πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας, χτισμένη σε πολύ στρατηγική θέση και στο μέσο μιας πλούσιας σε αγαθά περιοχής. Μετά τη μάχη των Φιλίππων (το 42 π.Χ.) μετατράπηκε σε Ρωμαϊκή αποικία και αποικίστηκε από τους Ρωμαίους δυο φορές. Ο πρώτος αποικισμός (deductio) έγινε, αμέσως μετά τη μάχη, με εντολή του Αντώνιου και πήραν μέρος σε αυτόν απόμαχοι του Ρωμαϊκού στρατού. Ο δεύτερος αποικισμός, στον οποίο συμμετείχαν και Ιταλοί πολίτες, έγινε μετά τη ναυμαχία του Ακτίου (31 π.Χ.) με εντολή του Οκταβιανού Αυγούστου, ο οποίος θεωρείτο δεύτερος οικιστής της πόλης (μετά τον Φίλιππο Β’) και για το λόγο αυτό η αποικία έφερε στο εξής το όνομα γένους του: colonia Iulia Augusta Philippensis. Δεδομένου ότι η αποικία είχε αγροτικό κυρίως χαρακτήρα, οι Ρωμαίοι άποικοι δεν εγκαταστάθηκαν μόνο μέσα στην πόλη των Φιλίππων αλλά και στις κώμες και τις αγροτικές επαύλεις που ήταν διάσπαρτες σε όλη την έκταση του τεράστιου territorium της αποικίας, το οποίο περιλάμβανε μέσα στα όριά του το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών Νομών Δράμας και Καβάλας, καθώς κι ένα μέρος (περιοχή Παγγαίου) του Νομού Σερρών.

Από τους Φιλίππους περνούσε η κύρια οδική αρτηρία της Εγνατίας οδού, η οποία μετά από πορεία 10-12 Ρωμαϊκών μιλίων έφερνε στη Νεάπολη κι από κει στη Θράκη, όπως μαρτυρούν τα Ρωμαϊκά Οδοιπορικά και τα μιλιάρια που βρέθηκαν ως τώρα. Στην πόλη εισερχόταν η Εγνατία από την πύλη της Αμφίπολης, περνούσε από το forum – όπου σώζεται και ένα πλακόστρωτο τμήμα της -, εξερχόταν από την πύλη της Νεάπολης και, αφού διέσχιζε ένα εκτεταμένο προάστιο, συνέχιζε την πορεία της προς νότο. Στους Φιλίππους είχε επίσης την αφετηρία του και ένας άλλος σημαντικός ρωμαϊκός δρόμος ο οποίος οδηγούσε διαδοχικά στις πόλεις Σίρις (Σέρρες), Ηράκλεια Σιντική και κατέληγε στην αρχαία Σαρδική (σημερινή Σόφια).

Πολύ σημαντική χρονολογία υπήρξε το έτος 49 ή 50 μ.Χ., όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους, βάπτισε την Λυδία-την πρώτη Ευρωπαία Χριστιανή- και ίδρυσε την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό ανέδειξε την πόλη σε μητρόπολη του Χριστιανισμού. Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους (963 με 969 μ.Χ.) ανοικοδομούνται τα τείχη της πόλης και κτίζονται οι πύργοι και το τείχος της ακρόπολης.