Οι υψηλές τιμές των καυσίμων σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη εποχή που βιώνουμε λόγω της πανδημίας, έχει προσθέσει ένα ακόμη πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία.
Ο πρόεδρος του Σωματείου Βενζινοπωλών Π.Ε. Καβάλας, Φώτης Πούλος, μίλησε στο kavalapoint για τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στον τομέα των καυσίμων επαναλαμβάνοντας το πάγιο αίτημα που υπάρχει εδώ και χρόνια για μείωση του ειδικού φόρου καυσίμων.
Ο ίδιος μας είπε τα εξής…
Ερώτηση: Επιμένουν να βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο οι τιμές των καυσίμων. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Απάντηση: “Αυτή την περίοδο η τιμή του βαρελιού είναι περίπου στα 80 δολάρια. Αυτό έχει σαν συνέπεια, η μέση τιμή του πετρελαίου θέρμανσης στη δική μας περιοχή να είναι στο 1,15 ευρώ, ανάλογα βέβαια και με την ποσότητα που θα παραγγείλει ο κάθε καταναλωτής.
Το έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι το πετρέλαιο θέρμανσης είναι ένα καθαρά χρηματιστηριακό προϊόν. Πριν από δύο εβδομάδες το αργό έφτανε κοντά στα 90 το βαρέλι, μετά έπεσε στα 70 και τώρα είναι στα 80 το βαρέλι.
Είναι κάποιοι που κινούν τα νήματα και είμαστε πολύ μακριά, χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες, ορισμού των τιμών. Αυτό που πρέπει να κάνει για μένα το ελληνικό κράτος κι έπρεπε να το έχει κάνει ήδη, είναι η μείωση των φόρων κατανάλωσης σ’ αυτό προϊόν.
Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται σε προϊόντα – είδη πολυτελείας. Το πετρέλαιο θέρμανσης δεν είναι είδος πολυτελείας και δεν μπορείς να τιμωρείς τον καταναλωτή που αγοράζει πετρέλαιο για να ζεσταθεί. Ο αυξημένος φόρος επιβλήθηκε κοντά στο 2010 με σκοπό την πάταξη του λαθρεμπορίου. Ένα από τα επιχειρήματα της τότε κυβέρνησης ήταν ότι η αύξηση του φόρου επιβλήθηκε για να μην βάζουν πετρέλαιο αυτοί που έχουν τις πισίνες. Είδατε εσείς στην περιοχή μας ανθρώπους να έχουν πισίνα και να την θερμαίνουν με πετρέλαιο θέρμανσης;
Εμείς ζητάμε την άμεση μείωση του φόρου γιατί ο κόσμος περνάει πάρα πολύ δύσκολα. Είδατε και φέτος ότι πολλοί καταναλωτές, μη έχοντας άλλη λύση και τη δυνατότητα ν’ αγοράσουν πετρέλαιο, βάλανε ό,τι βρήκανε μέσα στις σόμπες τους και θρηνήσαμε θύματα από αυτές τις καταστάσεις. Η δυνατότητα θέρμανσης μέσω του πετρελαίου είναι ένα βασικό αγαθό και πρέπει να το σκεφτούν ξανά όσοι λαμβάνουν αποφάσεις.
Υπάρχει μια τάση να ωθήσουμε τον κόσμο στη λύση του φυσικού αερίου. Συμφωνώ κι επαυξάνω αλλά στη δική μας την περιοχή και στο 80% της ελληνικής επικράτειας δεν υπάρχει ακόμη αυτή η δυνατότητα. Η στρατηγική αυτή υπάρχει αλλά δώστε την ευκαιρία στον κόσμο που δεν έχει αυτή τη δυνατότητα εκ των πραγμάτων να αγοράσει φτηνό πετρέλαιο ή φτηνό ρεύμα.
Ερώτηση: Το επόμενο διάστημα, σύμφωνα με τις όποιες ενδείξεις και πληροφορίες που υπάρχουν, που βλέπετε να πηγαίνει η τιμή των καυσίμων;
Απάντηση: Οι ενδείξεις λένε ότι θα υπάρξει μία αποκλιμάκωση μετά το πρώτο τρίμηνο του 2022. Όπως είπα, αυτές είναι ενδείξεις αλλά δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ σίγουροι και να προβλέψουμε με ακρίβεια. Αυτή την περίοδο, λόγω της πανδημίας και ότι έχει επιφέρει αυτή, δεν είναι δικαιολογημένη αυτή η υψηλή τιμή του βαρελιού πετρελαίου, δηλαδή πάνω από 70 δολάρια. Η ζήτηση είναι πολύ μικρότερη από την παραγωγή και παρόλα αυτά βλέπετε ότι οι τιμές διατηρούνται πολύ ψηλά.
Ερώτηση: Τι έχετε να πείτε σ’ αυτούς που λένε ότι ενώ οι διεθνείς τιμές πέφτουν, αυτό δεν αποτυπώνεται στην ελληνική αγορά. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Απάντηση: Βλέπουμε μια αποκλιμάκωση και αν παρατηρήσουμε τις τιμές χωρίς τους φόρους, θα δούμε ότι πέφτουν πολύ περισσότερο. Δυστυχώς στην Ελλάδα αυτό που πρέπει να πέσει είναι ο φόρος. Για παράδειγμα την αμόλυβδη βενζίνη εμείς την πουλάμε 1,70 και ο ειδικός φόρος είναι στο 1,15. Όσο και να πέσει η καθαρή τιμή του προϊόντος δεν μπορεί να καλύψει τον υψηλό φόρο κατανάλωσης που επιβάλει το κράτος.
Ερώτηση: Για ποιο λόγο διατηρούν τον υψηλό ειδικό φόρο κατά την άποψη σας;
Απάντηση: Ποτέ δεν μπορέσαμε να μπούμε στη λογική του κράτους τόσα χρόνια. Το καύσιμο είναι ένα προϊόν που καθημερινά φέρνει στα κρατικά ταμεία, άμεσα, πολλά χρήματα. Για να φύγει ένα βυτίο από τη Θεσσαλονίκη πρέπει πρώτα η κάθε εταιρεία να πληρώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης. Οι χώροι των διυλιστηρίων και οι αποθήκες είναι τελωνιακοί χώροι , οπότε εκείνη τη στιγμή πληρώνεται ο φόρος και σε καθημερινή βάση το κράτος λαμβάνει πάρα πολλά χρήματα.
Όμως, με πολύ υψηλούς φόρους και πολύ υψηλές τιμές δεν είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι στα άλλα κράτη. Για παράδειγμα στον Βούλγαρο ή στον Τούρκο που μεταφέρει με λιγότερο κόστος προϊόντα σε πολλά σημεία της Ελλάδας.
Οι παραγωγοί μας δεν μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν σ’ αυτές τις υψηλές τιμές όταν απέναντι τους έχουν ανταγωνιστές που μεταφέρουν τα προϊόντα τους σε πολύ χαμηλότερη τιμή.
Όλα αυτά πρέπει να τα δουν οι αρμόδιοι και δυστυχώς είμαστε σε μια εντελώς διαφορετική λογική όλα αυτά τα χρόνια. Η λογική του κεντρικού κράτους επιμένει στους υψηλούς φόρους ενώ εμείς επιζητούμε την αύξηση της παραγωγής και της κινητικότητας. Για να γίνει αυτό πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί ως οργανωμένο κράτος έναντι των άλλων.”
