ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στα πλαίσια ενός συνεχούς αγώνα που δίνουμε εδώ και πέντε χρόνια, έχουμε βρει πραγματικούς συμμάχους μέσα στην κοινωνία που είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από τους διάφορους τομείς εργασίας.
Σχεδόν εγκαταλειμμένοι από την πολιτική εξουσία που το εργοστάσιο το βλέπει ως “πάρεργο” παραγνωρίζοντας σκόπιμα ποιος το κατέχει και με ποιες εργασιακές, μηχανολογικές, περιβαλλοντικές συνθήκες το λειτουργεί αλλά επιπροσθέτως του παρέχει την πολιτική κάλυψη για μια σειρά ανομίες, κάνοντας τα στραβά μάτια.
Υπάρχει μία σχέση κράτους-Λαυρεντιάδη (γιατί περί αυτής πρόκειται) τέτοια που μπορεί να εξοβελίζει τους δικαιωμένους εργαζόμενους, να οφείλονται τεράστια ποσά στους ασφαλιστικούς φορείς, να έχουν μετατραπεί οι εργαζόμενοι ως εργοστασιακά πειραματόζωα υπό δοκιμή για το αν θα αντέξουν στο επερχόμενο εργατικό νομοσχέδιο, με ένα σωρό παραβιάσεις των περιβαλλοντικών όρων όπως διαπιστώνεται αλλά ως τελική κατάληξη ο Λαυρεντιάδης να ζει και να υπάρχει ως “διαμορφωτής” των όρων και κανόνων που θέτει ο ίδιος περιφρονώντας τους κανόνες δικαίου και ηθικής τάξης της κοινωνίας μας.
Σήμερα ολοκληρώνεται η παρανομία με την ανακοίνωση των ομαδικών μας απολύσεων. Παρανομία γιατί δικαιωθήκαμε δικαστικά, παρανομία γιατί η εργοδοσία (Λαυρεντιάδης) υπαναχώρησε με εξωδικαστικό συμβιβασμό για την εργασιακή μας αποκατάσταση, παρανομία γιατί ο Λαυρεντιάδης το “δουλεύει το μαγαζί” τεμαχίζοντάς το σε παρένθετες εταιρίες που και αυτές ανοίγουν και κλείνουν η μία πίσω από την άλλη ώστε να χαθεί η ροή του κεφαλαίου, τα χρέη να αυγατίζονται, αλλά το εργοστάσιο να λειτουργεί απρόσκοπτα χωρίς κανένα πρόβλημα τόσα χρόνια.
Οι τοπικοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος όλο αυτό το διάστημα δεν τόλμησαν να ψελλίσουν το παραμικρό. Υποταγμένοι στα “θέλω” του Λαυρεντιάδη αντιμετωπίζουν τον τόπο τους σαν κάτι το ξενικό.
Η λυσσαλέα επίθεση Λαυρεντιάδη σε βάρος των 133 εργαζομένων με σχέση αορίστου χρόνου, είναι μια επίθεση σε όλο τον κλάδο της χημικής βιομηχανίας, στο σύνολο του κόσμου της μισθωτής εργασίας.
Όλοι μαζί μπορούμε και πρέπει να σταματήσουμε την άκρατη και παράνομη εργολαβοποίηση.
Ο αγώνας για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά ενάντια στις καταχρηστικές εργοδοτικές πρακτικές είναι αγώνας όλων μας.
Η παραγωγική απαξίωση της μοναδικής λιπασματοβιομηχανίας της χώρας είναι υπόθεση όλων μας.
Η λύση είναι η είσοδος των εργαζομένων στο χώρο δουλειάς και η έξοδος του επιχειρηματία από ένα εργοστάσιο που όσο βρίσκεται στην ιδιοκτησία του απαξιώνεται παράγοντας παραβατικότητα, χρέη και ανείσπρακτες οφειλές.
Ο εμβληματικός αγώνας του Σωματείου μας, η ιστορία και η συνέχεια της δράσης μας ενώνουν την κοινωνία ακουμπώντας τα πιο ζωτικά της αιτήματα.
Με την κοινωνία για το δικαίωμα στην εργασία, δίνουμε μια ακόμη μάχη.
Ο αγώνας μας είναι κοινωνικός, καθολικός και δίκαιος.
Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα μέχρι την τελική και οριστική δικαίωση.
